Atatürk Büyük Lider... Şiiri

Atatürk Büyük Lider... Şiiri | Kasım KAPLAN

Atatürk Büyük Lider...

Atatürk ömür boyu başı dimdik yaşamış,
Vatan için yürümüş geçmiş mal ve canından.
Kudretini alarak, Türk'ün asil kanından,
Kendisini yurduna, milletine adamış.

İlim mürşidi oldu, yol gösterdi millete,
Baş kaldırdı, savaştı, katlanmadı zillete.
Geçti tüm varlığından, geçmedi vatanından,
Yürüdü koşar adım, önder oldu devlete.

Bir lider, bir önder ki, kırılmaz cesareti,
Kabul eder ölümü, düşünmez esareti.
Çok gazi şehit oldu, ayrılmadı yanından,
Tüm dünyaya nam saldı, savaşta mahareti.

Savaştı kahramanca, ümitle istikbalden,
Asla bir eser yoktu korkudan, izmihlalden.
Korkmadı, sakınmadı, yılmadı düşmanından.
Kurtardı gazilerle, devleti hasta halden,

Ömrü son buldu ama, görevi son bulmadı,
Çok liderler geldi de yerini doldurmadı.
Kırdı çelik çemberi geçmedi insanından.
Kendi erken soldu da, milleti soldurmadı,

On Kasım talihsiz gün gelmez olaydı keşke,
Bir hüzünlü yas günü oldu artık her Türk'e.
Bir Perşembe sabahı ayrıldı dünyamızdan.
Onun ile yüceldi, onsuz sarsıldı ülke.

Bu dünya geçicidir, her gelen bir gün gider,
Her fani ölümlüdür geriye kalır eser.
En verimli çağında ayrıldı aramızdan.
Bu muhteşem ülkede, böyle müthiş bir lider,

Kasım KAPLAN

Kasım KAPLAN

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Öğretmen Atatürk

Yine derse giriyorsun Samsun kapısından
Selâmlıyor, seviyor tek öğretmenini
İl il, köy köy, can can
Tüm Anavatan.

Hemen başlıyor mutlu ders
Erzurum'dan
Sonra derinleşiyor volkan-öğütle
Sivas'taki son oturumdan.

Bütün memleket tek sınıf
Bir yön bayrak, bir yön tan
Öyle bir ödev veriyorsun ki öğretmenim
Süngü-kalemle başlıyoruz Afyon'dan.

Sınıfımız her an kutlu bir savaş
Öğretiyor, eğitiyorsun Ankara'dan
Hep birden söylüyoruz özgürlük türkümüzü
Vatanın uzaklıkları kalkıyor da aradan.

Mavi gözlerin hep barış barış
Mavi yüceliğin hep duman duman
Öyle alev alev bir ders ki
Yanıyor, yanması gerektiğinde her düşman.

Anlatış tadı, kıvam kıvam öz
Son bölüm: İlk hedef, Dumlupınar'dan
Kocatepe, yalnız coğrafya değil
Dağ dağ ateş yağdırıyorsun her damla kandan

Öpüyorsun hepimizi göz göz
Şehitler birinci geldikçe hep destan destan.

Yağmurlaşıyoruz er er Akdeniz'e
Ektiklerini biçiyorsun İzmir yollarından
Bir özgür meyva doğuyor Türklüğümüze
Tattırıyorsun utku yemişi utku dallarından.

Öğrenmeye son yok
Cumhuriyet, bir ders aynı konudan
Öğrendikçe özleşiyoruz da hep geçiyoruz
Senin yarattığın vatan-kanıdan.

Anlatıyorsun açık ve seçik
Yıkılıyor her gölge fikir-kurşundan
Dövüyorsun her yüreği örsünde devrimlerin
Tümleniyor her eksik, yaratan vuruşundan.

Yaşatarak öğretmek senin elinde
Sonsuz ders, tek hayat, bize bayraktan
Seni özledikçe bellemek güzel
Fikir-toprak oldu vatan, gerçek topraktan.

Sor bize her şeyi, konuşsun her öz
Başlayı versin en zor imtihan
Özgürlük güneşin ilk cevap, inan
Ey vatan-sınıfta ey Ata-vatan!..

İ. Zeki BURDURLU

İ. Zeki BURDURLU

Önder

Atatürk uluydu,
nice genç coşturdu.
o en büyük önderdi,
ne de güzel kurucuydu.

nice gönül coşturan,
o ulu önderi
vatan sevgisi büyüktü,
o asla unutulmaz ki.

özgürlüğe koştuk,
hepimiz onun sayesinde.
önderlerin en büyüğü,
hep yatar kalbimizde.

Esin SERT

Atatürk

BU MİLLETİ ÖLÜMDEN,
SEN KURTARDIN ATATÜRK.
YURDU KURDUN YENİDEN,
EY KORKUSUZ BÜYÜK TÜRK.

ÖNDER OLDUN MİLLETE,
YURTTAN KOVDUN DÜŞMANI.
YAŞIYORSUN KALPLERDE,
SENLE KURDUK YARINI.

MELİS YAŞAR

Bigalı Köyü'ndeki Atatürk Evi

Geniş tahta kapıdan girince içeriye
Gördüğüm taş döşeli o küçük bahçe; dardı
*
Şimşirlerle bezeli gül kokan bu bahçede
İnsana huzur veren kutsi bir hava vardı.
Dut ağacı altında dinlenen eski kuyu
Bir zafer türküsünün şevkiyle bakmaktaydı.
*
Kırık tahta çıkrığı bakarken tepesinden
"Atatürk'ü ben gördüm! " der gibi hali vardı.
*
Yüz yılın dahisini ağırlayan yaşlı ev
Geniş tahta kapının hemen sol yanındaydı.
Duvarlar düzgün taştan içi de tahtadandı.
Kuşlarla..yıldızlarla..çamlarla konuşurdu
Güvem erik..ahlatlar..onun eski dostuydu
*
Tahta basamaklarla çıkılırdı üst kata
Tavan ve zemin tahta, trabzanlar tahtaydı.
Gıcırdardı yürürken tahtadan döşemeler
Bu sesle çekilirdi ancak zifir geceler.
*
Ve küçük tahta hole üç kapı açılıydı
Kuyuya bakan oda tam da karşınızdaydı.
*
Bu odada yatmıştı sarışın genç komutan.
Bu odada dinlendi gök bakışlı kahraman
Tahtadan musandraya asarken giysisini
Düşünmekteydi mutlak düşmanın hançerini!
*
Yola bakan odada toplandılar o gece
Mehtabın gözlerine bakarken üç pencere
Gaz lambası alevi titrerken duvarlarda
Bir dev oturmaktaydı şimdi tahta masada!
*
Kalemini kaldırıp baktı oturanlara
Dedi ki:
-Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Boğaz'ı geçmek ister itilaf kuvvetleri
Toplarıyla yakıyor-yıkıyor tepeleri
Ölüm kusmakta her an donanma gemileri!
*
O an, mavi gözleri lambadaki ışıktan
Ve gökteki yıldızdan daha parlak yanarak
Oturduğu masadan Boğaz'ı görür gibi
Aydınlattı odayı inançla parlayarak!
*
"Çanakkale Geçilmez! Parolamız bu! " dedi.
Sanki şimşekler çaktı söylerken sözlerini.
*
-Ölümden kurtuluş yok! Ölüm mukadderattır!
"Her can bir gün ölümü mutlaka tadacaktır"
*
Ya bir sedir üstünde ya saban peşinde
Vakit-saat gelince ölüm yaşanacaktır.
Ama en güzel ölüm vatan için ölmektir
Şehitlik makamının şerefine ermektir.
*
İçtiğimiz bu suyu ya düşmanlar içecek
Ya bu kuyu suyuyla torunlar büyüyecek
Ölmek sayılmaz bize vatan için can vermek
Bu kutsal topraklara tek düşman girmeyecek!
*
Bigalı, köy olalı duymadı böyle hitap
Ne böyle aslan gördü ne böyle bir hakikat!
Söz verdi erkan-ı harb
And içtiler o gece
"Çanakkale geçilmez!" Yazacağız tarihe!
*
İşte böyle yazıldı buradaki destanlar
Ve böyle şehit oldu o adsız kahramanlar.
Arıburnu...Conkbayır...Kemalyeri üstünde
İşte bu yiğitlerin silinmez kanları var.
*
Eceabat Yolu'ndaki en mutlu tarihi ev
Bigalı Köyü'ndeki mütavazi bu evdir
Bir mesih bekler gibi ay'a baktığı gece
Ağırladığı misafir
Yarbay Mustafa Kemal'dir

Ali Koç Elegeçmez

Ali Koç Elegeçmez