Çanakkale İçin Savaştılar Şiiri

Çanakkale İçin Savaştılar Şiiri | Aysel Öztürk (Urganlı)

Vatanını seven bu insanlar,
Kazanmak için gidiyorlar.
İçlerindeki bu kararla,
Çanakkale için savaştılar.

Kanlı çatışmalar yaşandı,
Yaşlılar, gençler, çocuklar!
Sizlere söylüyorum bunu,
Çanakkale için savaştılar.

İşte bugün 18 mart!
Çanakkale zaferi.
Şehitleri anıyoruz çünkü,
Çanakkale için savaştılar.

Aysel Öztürk (Urganlı)

Çanakkale İçin Savaştılar eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör şiirler kısa şiirler Çanakkale Şiirleri

Çanakkale'm Verdik Sana Bu Şanı Şiiri

Savaştık yıllarca senin bağrında
Can verdi şehitler senin yolunda
Ağladı analar yaşlı gözlerle
İnlettik topla, tüfekle cihanı
Çanakkale'm verdik sana bu şanı.

Yaşarız hala büyük bir acı
Unutmadık, unutmayız büyük savaşı
Dinledikçe daha iyi anlarız seni
İnlettik topla, tüfekle cihanı
Çanakkale'm verdik sana bu şanı.

Büyük acılar yaşadın biliriz bunu
Çünkü bizde yaşarız aynı acıyı
Taşırsın sende aynı sancağı
İnlettik topla, tüfekle cihanı
Çanakkale'm verdik sana bu şanı.

Aysel ÇAMCI

Çanakkale Ruhu Şiiri

Omuzlarında tüfek, ayaklarında çarıklar,
Söyle, nereye gidiyor bu çocuklar?
Bir evladın ölüme yürüyüşüne,
Nasıl dayanır ki analar?

Vatan toprağıysa konu,
Ölüme çıksa da yolun sonu
Bu şehadet yürüyüşüdür,
Vatan için göze aldılar bunu.

1915, Çanakkale , Arıburnu,
Düşman dört koldan sardı yurdu.
Geçit vermedi onlara,
Bir avuç Anadolu çocuğu.

Omuz omuza kıyasıya
Büyük bir savaş oluyor.
Subayı, eri demeden
Yiğitler toprağa düşüyor.

Nusret mayın döşüyor,
Seyit Onbaşı top mermisi sırtlıyor,
Çanakkale’de ilahi bir güç,
Yüreklere dokunuyor.

Tüm dünya şaşkın, çaresiz,
Vatan savunulur mu,
İnançsız, nedensiz?
Topyekûn gelseniz bile yine,
“Çanakkale Geçilmez!”, bilesiniz.

Funda Menekşe

Funda Menekşe

Sanma Çanakkale Geçilir Şiiri

Aziz şehitlerimize
ruhunuz şad olsun


Dayandı yurduma düşman Çanakkale'den bir heves
Yetişti nefes nefese dört bir yandan genç yaşlı herkes
Oldu birden düşmana Çanakkale ateşten bir kafes
Alınamaz bu vatan çıkmadan üstündeki son nefes

Tarihimde yok boyun eğmek paha biçemem hürriyete
Kazırım kahramanlıklarımı birer birer düşmanın belleğine
Yaşayamam göğsümde düşman nefesi ensemde gölgesiyle
Gömerim onu tarihin derinliklerine bütün kötülükleriyle

Unutma bu vatanın şanlı bir tarihi var
Sanma cephedekilerin kötü bir talihi var
Bu vatan evladının imanı var merhameti var sabrı var
Lâkin sanma satılacak bir karış toprağı var

Nice talebeler bırakıp gitti kâğıdı kalemi
Tüfek bile nasıl tutulur bilmezdi elleri
Ay ışığında yaptılar ilk ve son talimlerini
Yeter ki değmesin gözlerine namerdin gözleri

Mermiler ıslık çalar durmadan baş üstünde
Düşmanın niyeti koymamak taşı taş üstünde
Nerden bilsin bu vatanda namus bayrak taşınır baş üstünde
Öğrendi Çanakkale'de kalmayınca başı gövdesinin üstünde

Düştü neferleri Allah Allah derken bir bir üzerine
Vatan toprağı bu ana gibi kucaklayıp çekti sineye
Hele bir dokun anlatsın sana neler olup bitti üzerinde
Değerine değerler kattı vatan toprağı Çanakkale'de

Nusrat dizdi mayınları ustaca boğaza ardı ardına
Bu ne iman bu ne yürek bu ne şevk Allah aşkına
Gözü dönmüş düşman döndü birer birer şaşkına
Şükürler olsun basamadı yurdumun saf toprağına

Gördükçe önünde şehadet şerbetini içen yüzlercesini
Duramaz yiğidim mevzisinde der sıra bana da gelmeli
Bundan başka yüce bir mertebe yok sonsuz şükretmeli
Dahası candan öte vatanıma hiç kimse göz dikmemeli

Düşman yaptı bir cahillik ödettik acı bedelini
Sahiplenmeye çalıştığı toprak örttü sahipsiz bedenini
Bayrağıma kan oldu atalarımın cana can katan azmi
İlelebet dalgalanacak bayrağımda verdiği son nefesi

Düşüp kalır sanma şehit kanını olduğu yerde
Süzülür düşer düşmez pak topraktan kavuşur cennete
Açar bütün kapılarını cennet buyur eder nazikçe
Burası senin ebedi yerin der ak ırmaklar gibi gönlünce

Özgürlük tohumudur bu toprağa verilen her şehit
Şehit ki bağrında kan yüzünde cennetten bir sevinç melekler şahit
Hâlâ gıpta eder dünya bu ne azim bu ne güç ey koca Seyit
Sakın üzülme sen yüreğimizdesin olmasan da bu uğurda şehit

Kıskanıyorum ceddim seni tam bir asırdan beri
Gün bugündür artık alın yüz yıl geriye götürün beni
Bırakın ben de göstereyim içimdeki tarifsiz irademi
Bırakın ben de siper edeyim bu topraktan dirilmiş bedenimi

Sanma her şey Çanakkale'de bitti ey ulu şehidim
Sen benim atam sen benim ışığım sen benim her şeyim
Eğer ki lâyık olamazsam akıttığın bir damla kana
Yaşamak haram olsun bana bu topraklarda kana kana

Aziz atam topla tüfekle değil aşkla parçalandı bedenin
Bütünleşti vatan toprağıyla yaşayacak sonsuza değin
Dolaşırken özgür ruhun durmadan sonsuzluk içinde
Nöbet tutar ölümsüz bedenin yekpare Çanakkale'de

Bir asır değil bin asır geçse de sönmez yürekler hep kor
Kimin böyle kahramanca yazılmış bir destanı var git sor
Cümle âlem görsün işte dizilmiş tarihi anıtlar boy boy
Selamlamadan geçme bak sıralanmış kahramanlar soy soy

Hayranlıkla bakar dünya yurdumun her karışına
Dayanamaz dikiliriz kem gözle bakanın karşısına
Göz koymadık kimsenin namusuna bayrağına toprağına
Her zaman yetiştik yetişeceğiz zorda kalanların imdadına

Hep barış isteriz barıştan yanadır bütün çabamız
Dostluğa kardeşliğe sevgiye açılır her kapımız
Ne namert ne hain ne de zalimdir adımız
Özgürlük ve bağımsızlık karakterimizdir taşırılmamalı sabrımız
Yüz yıl önce verdi Çanakkale'de en güzel cevabı yüce atalarımız
Ebediyen var olacak ebediyen hür kalacak bu cennet vatanımız

Ertuğrul TİRYAKİ

Ertuğrul TİRYAKİ

Çanakkale Savaşı 14 Şiiri

Binlerce asker ile
Çıkarma birlikleri,
Yarımada girişi,
Güç kuvvet dengeleri…

İki yüz elli binle,
Şehit, gazi ve kayıp,
Türk Çanakkale’sinde,
Dünya’dan utanmayıp…

Ölümüne ısrarla,
Bir İstanbul sevdası,
Boğazları aşıp da
Kayıp yaşatılması…

Ata’m izin vermedi,
Bu savaş sonrasında,
Devletler bölüşse de
İşgaller ortasında…

Tek tek fethedilerek,
Alındı illerimiz,
Defedildi düşmanlar,
Hak idi zaferimiz…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK