Çanakkale’m Geçilmez 9 Şiiri

Çanakkale’m Geçilmez 9 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Dört tarafım düşmandı,
Ermeni’si, Fransız’ı,
İngiliz’i, Yunan’ı,
Arsızı, imansızı…

Gemilerle gelmişler,
Çanakkale diyorlar,
Geçemediklerinden,
İstanbul’a bakarlar…

Padişahsa çaresiz,
Yetkisiz düşüncede,
Çıkış aramaktayız,
Düşmanlar içerisinde…

Çanakkale’m geçilmez,
Son damlamıza kadar,
Her birini yenecek,
Kovalayacak kadar…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çanakkale’m Geçilmez 9 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

18 Mart Şiiri

Düşmanlar yurdumda
Yiğitler savaşa
top tüfek ellerinde
askerler tepede
onlar yurdumuzu verdi bize
şimdi anma sırası bizde
18 Martı saygıyla anıyoru

1035

Eski Ordu Marşı Şiiri

Ceddin deden, neslin baban
Hep kahraman Türk Milleti
Ordularin pek çok zaman
Vermiştiler dünyaya şan

Türk Millet Türk Millet!i
Aşk ile sev milliyeti
Kahret vatan düsmanını
Çeksin o mel'un o zilleti.

Eski Ordu Marşı

Zindandan Mehmed'e Mektup Şiiri

Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.

Ne ayak dayanır buna, ne tırnak!
Bir âlem ki, gökler boru içinde!
Akıl, olmazların zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu?
Buradan insan mı çıkar, tabut mu?

Bir idamlık Ali vardı, asıldı;
Kaydını düştüler, mühür basıldı.
Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiği üç beş karanfil...

Müdür bey dert dinler, bugün 'maruzât'!
Çatık kaş.. Hükûmet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuş, kim eder azat?
Anlamaz; yazısız, pulsuz, dilekçem...
Anlamaz; ruhuma geçti bilekçem!

Saat beş dedi mi, bir yırtıcı zil;
Sayım var, maltada hizaya dizil!
Tek yekûn içinde yazıl ve çizil!
İnsanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik, mintanlarla et.

Somurtuş ki bıçak, nâra ki tokat;
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat...
Yalnız seccâdemin yününde şefkat;
Beni kimsecikler okşamaz mâdem;
Öp beni alnımdan, sen öp seccâdem!

Çaycı, getir, ilâç kokulu çaydan!
Dakika düşelim, senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin!

Peykeler, duvara mıhlı peykeler;
Duvarda, başlardan, yağlı lekeler,
Gömülmüş duvara, baş baş gölgeler...
Duvar, katil duvar, yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin!

Sükût... Kıvrım kıvrım uzaklık uzar;
Tek nokta seçemez dünyadan nazar.
Yerinde mi acep, ölü ve mezar?
Yeryüzü boşaldı, habersiz miyiz?
Güneşe göç var da, kalan biz miyiz?

Ses demir, su demir ve ekmek demir...
İstersen demirde muhali kemir,
Ne gelir ki elden, kader bu, emir...
Garip pencerecik, küçük, daracık;
Dünyaya kapalı, Allaha açık.

Dua, dua, eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.
Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...
Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;
İplik ki, incecik, örer boşluğu.

Ana rahmi zâhir, şu bizim koğuş;
Karanlığında nur, yeniden doğuş...
Sesler duymaktayım: Davran ve boğuş!
Sen bir devsin, yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin!

Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!

(1961)

Necip Fazıl Kısakürek

Bahadır Alemdar

Çanakkale'm Şiiri

Şehit oldu Mehmetçikler.
Allah Allah diyerekten.
Semayı dolduran sesler.
Sen in için Çanakkale'm

Doydu toprak yaslara,
Senin için kanlara,
Uğruna vurulmaya,
Geldik Çanakkale'm.

Hala kanlı toprakların .
Gül kokar anıtların.
Asla unutulmayacaksın .
Canım Çanakkale'm

Türkü tanımadılar,
Kolay lokma sandılar.
Elimizden almaya çalıştılar
Seni Çanakkale'm

Tusem Güneş

Tusem Güneş