Çiçekler Ve Araba Şiiri

Çiçekler Ve Araba Şiiri | Muhammet Çakıroğlu

Çiçekler var ve toprak var.
Araba ile ıslak kum var.
Ot ile robot var.
Arabaların izi var.
Robot arabanın geçişliyle ezildi.
Çiçekler arabanın geçişliyle ezilmedi.
Ot arabanın önünde ezildi.

Yollarda uzun bir izi kaldı.
Araba yollarda izini bıraktı.
Beyaz güzel toprağı var.
Çiçek arabanın yolunda.
Yoksa araba çiçeği ezdi mi?

Muhammet Çakıroğlu
Cumhuriyet İ.O. 1/A Trabzon

Muhammet Çakıroğlu

Çiçekler ve Araba 1.sınıf şiirleri çocuk şiirleri Muhammet Çakıroğlu

Dağların Gülü Şiiri

Dağı, ovası, gönlümün yaylası,
Sevgimin bir tanecik menekşesi,
Aç aça bilirsen sev sevebilir isen,
Yeşil yeşil dağların gülü.

Dağları ovası ne güzel havası,
Allı, yeşilli morlu rengi dahası
Menekşe, nergisi , lalesi,
Yüksek yüksek dağların gülü.

Dağları ovası sevgimin havası,
Renk renk açar ne güzel kokusu,
Bol bol oksijeni tertemiz havası,
Baharın yazın süsü dağların gülü.

Dağlar bağlar çiçeklere yurt olur,
Sevenler sevdiklerine seni verir,
Gönlüm sevdiğini arar bulur,
Çiçeklerin güzeli dağların gülü.

Hasan Hüseyinin gönlü güle benzer,
Ormanlar, çayır, çimenler gel eyler,
Kırmızı, sarı, beyaz gülleri sever,
Sevgimin neşesi dağların gülü.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin Bayar

Selâm Çiçek Kökleri Şiiri

Ellerim, ayaklarım,
Buz kesilmiş sanki.
Uzanıp, uyumak istiyorum,
Toprak yatağı gördükçe...
...
Hâfızam;
Sanki han kapısı...
Giren, çıkan belli değil.
Yerleşenler oluyor izinsizce.
Taht kuruyorlar beynime.
Defolun diyorum!
Kahkaha ile gülüyorlar,
Alay ediyorlar benimle...
...
Kazaklarındaki,
Desen korkutuyor beni.
Aynı insanlar gibi,
Omuzlarını dönmüşler bana,
Çaresizim, hap içmek zorunda kalıyorum.
Onlara karşı...
...
Etrafım karanlıklaşıyor,
Uçsuz bucaksız oluyor odam.
Yalnız kalıyorum birden.
Burası gurbetten de acıymış...
...
Öyle yorgunum ki;
Canım demli çay istiyor.
Keşke son zamanlarımda,
Ellerimle demleseydim de,
Doya doya içseydim.
Ah ne olurdu sanki!

Aman Allah'ım!
Nelerden bahsederim ben!
Lâf çarpılıyor suratıma...
Senin gibilerin bekledikleri,
Neler olabilir ki dünyadan,
Yeme, içme, eğlenme, dinlenme...

Ama ne yedim,
Ne içtim,
Ne de eğlendim...
Eğlenceler haram olmuş,
Gülmek yalan olmuş,
Dertler mayam olmuş,
Çile çektim, derbeder oldum,
Hep ağladım.
Günahımı almayın ne olur...

Yakınlardan uzaklara...
Düşünceden, zamana uzanıyor ellerim.
Dakikalarım alt üst oluyor.
Pişmanlıklar daraltıp,
Zerre yapıyor beni...
Genişliyorum birdenbire,
Açıyorum gözlerimi...
Bu bir rüya değil,
Zamanda yolculuk sanki!
Tekrar kapanıyor gözlerim.
Anladım belki ölüm uykusu,
Çok da tatlı...

Her hâlde o an geldi,
Ağzımda su da kalmadı.
Yine başladı,
Midem kazınmaya...
Veren de o alan da o.

Ziyaretçim mi?
Şeytan ha!
Zaten benim gibi bir günahkârın ziyaretine;
Kim gelir ki gelse gelse...
...
Ey karınca!
Sen bari beni terk etme.
Merak etme ör yuvanı!
Ben kıpırdamam.
Bozulmayacak yuvan,
Selâm Çiçek Kökleri...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

4 Mevsim Şiiri

Dünya dönüyor,
Mevsimler oluşuyor.
Bak işte kış geldi,
Ne güzel kar yağıyar.

İşte ilkbahar geldi,
Çiçekler açıyor.
Güneşde çıkınca ortaya,
Etrafım mis gibi kokuyor.

Yaz gelince güneş,
Yüzünü gösteriyor.
Yükseklerden bize ne güzel gülümsüyor.

Sonbahar geldi,
Yağmur yağıyor.
Etrafı mis gibi,
Toprak kokusu sarıyor.

DERYA UYKUN

Çiçekler Düş Görür Mü? Şiiri

Çiçekler gece uyur mu
Onlar da çocuklar gibi
Düş görürler mi anne
Kuşlar gibi kanatlanıp
Uçarlar mı düşlerinde

Çiçekler de benim gibi
Okula giderler mi anne
Öğrenirler mi derslerini
Okula nerede çiçeklerin
Öğretmenleri kim anne

Ali YÜCE

Ali YÜCE