Çocuk Şiiri | Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Bir kuştu,
Allı allı bir kuş.
Her tüyüne bir çiçek bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Mavili mavili bir kuş.
Her tüyüne bir boncuk bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Yeşilli yeşilli bir kuş.
Her tüyüne bir çocuk kordelası bağladılar
Uçtu o.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
Ben Çocukken Şiiri
Ben çocukken ne hüzün vardı ne keder
Bilye oynardı erkekler
Biz kızlar oynardık bebek
Çok güzeldi o günler
Nerde benim çocukluğum...
Tahtadan araba oynayan erkekler
Yastıktan bebek yapan kızlar
Hepsi geride kaldı
Teknoloji geldi...
esra sıla incegöl
Saklambaç Şiiri
Çizgiyim göz kenarlarında
Fark etmiyorsun...
Hayalim uzaklara dalışında
Beni tutmuyorsun
Koşuşturmayım günlük telaşında
hep bahane üretiyorsun...
Seni gören bir çift gözüm ben
Boşuna saklanıyorsun.
Annesiz bir çocuğum ben
Yüreğinde yolunu kaybeden
Bunu birde oyun zanneden
Saklambaç oynadığını düşünen
Sevgisiz bir çocuğum ben
Mutlu olmayı öğrenemeyen
Kalbinde güvende hissettiğinden
Hâlâ saklambaç oynadığını düşünen
sude çiçek
Denizi Özleyen Çocuklar Şiiri
Bahar sabahlarında bir, iki, üç, beş, on,
Altın rengi başları altın bir madalyon,
Göğüslerini yelken gibi gere gere
Ve kollarını doğan güne açarak
Büyük su'yu özleyen çocuklar, yalnayak
Koşarlar dalgaların koşuştuğu yere.
Bu bahar toplayınca son güllerimizi,
Coşalım, coşalım, coşalım! Ve rüzgar
Gibi denize doğru koşalım, çocuklar!
Umut en güzeliyse dünyalarımızın,
Sen cennetine değin rüyalarımızın
Şahlanan bir at gibi sürelim denizi...
Ve denizde bir temiz yıldızlı gökyüzü,
Büyük su'yu özleyen çocukların yüzü.
Ahmet Muhip DRANAS
Ahmet Muhip DRANAS
Bebeklerin Ulusu Yok Şiiri
Bebeklerin ulusu yok
Başlarını tutuşları aynı
Bakarken gözlerinde aynı merak
Ağlarken aynı seslerin tonu
Bebekler çiçeği insanlığımızın
Güllerin en hası, en goncası
Sarışın bir ışık parçası kimi
Kimi kapkara üzüm tanesi
Babalar çıkarmayın onları akıldan
Analar koruyun bebeklerinizi
Susturun susturun söyletmeyin
Savaştan yıkımdan söz ederse biri
Bırakalım sevdayla büyüsünler
Serpilip gelişsinler fidan gibi
Senin benim hiç kimsenin değil
Bütün bir yeryüzünündür onlar
Bütün insanlığın gözbebeği
lk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Bebekler, çiçeği insanlığımızın
Ve geleceğimizin biricik umudu...
Ataol Behramoğlu
Şiirsever