Dünya Dostluk Günü Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Dostluk Günü
Dost, birliktelik, demek herkes için gerekli,
Hiç açılmayan sırlar dertler bölüşülmeli.
Sevgi, iş birliği ve güven veren tutumla,
Samimi ortamlarda en içten yakınlıkla...
Dost, arkadaş hoş şey acı tatlı günlerde,
Dertleri paylaşmak ortak düşüncelerde...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Dostluk Günü Şiiri eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Dostluk Günü Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünya Dostluk Günü Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Sevgi Türküsü
Ne oldu bize böyle
Gülmeyi unuttuk mu?
Hayatta en güzel şey
Sevmeyi unuttuk mu?
Yaşamak paylaşmaksa
Gerek var mı kavgaya?
Emeğe değer dünya
Vermeyi unuttuk mu?
Severek sevilerek
Her şey güzelleşecek
Sevgiyle bir çiçek
Sunmayı unuttuk mu?
Sevgi en iyi ilaç
Sevgiyle doyar mı aç?
Meyve veren bir ağaç
Olmayı unuttuk mu?
Nazı gibi yürekten
Yunus gibi gönülden
Hep birlikte söylenen
Türküyü unuttuk mu?
Madem ki hep kardeşiz
Sevgidir düzenimiz
Bu hasretle hepimiz
Yanmayı unuttuk mu?
İREM AYDIN
Büyüklere Saygı
Tanıyıp tanımadığımız
Kim olursa olsun
Yardımımız dokunduysa
Dünya mutluluktan uçsun
Yaşlı,genç,büyük,küçük,kadın,erkek
Kim olursa olsun insanda var bir yürek
Büyüğümüz geleceğimiz, sevincimiz
Durma öyle çık sokağa yardım et yaşlınaneşemiz
Fedakarlık yap bulun insanlıkta
Sudenaz Atlı
Dostluk Ve Kardeşlik
Sevgi dostluk ve kardeştlik,
Bunlarla Dünyayı renklendirdik,
Herkese çiçekler ektirdik,
Sevgi dostluk kardeşlik ile.
Dostunu sakın kaybetme,
Kardeşliğin ve sevgin ile,
O senin can yoldaşın,
Dostunu sakın kaybetme.
Dostun içinde mutluluk var,
Bunu bilen çok kişi var,
Hepsi ise bunu,
Sevgi dostluk kardeşlik ile anladılar.
Seviyorum dostumu,
Bir kardeş gibi,
Sakın bunu unutma,
Dostunu yalnız bırakma.
ADİL VE KURBAN CAN YALÇIN
Sana Yazdım
pencerenize karartın vururdu, ben sokakta dururdum, o cumbalı evinizin balkonundan bakardın, uykusuz geçerdi gecelerim, gurur yapar sana diyemezdim. ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim...
Ey yar,
Hani o park vardı,
Alt köşesinde tatlısu çeşmesi,
Karşıda bir kasap,
Dükkanı harap mı harap...
Her akşam üstü görürdüm seni,
Yüzüne bakamazdım, göz altından,
Hissederdim gölgeni.
Yürürdün sağa sola bakmadan,
Bense seni takip ederdim çaktırmadan.
Kafan yerdeydi hep,
Ne düşünürdün acep...
Ey yar,
Yolunu beklerdim, seni beklerdim,
Geleceğin yollara bakardım,
Yüzüne bakamazdım, bakmazdım,
Hani o ilk gözgöze gelmemizde,
Ayaklarım yerden kesildi de,
Düşeyazdım...
..
Ey yar,
O vişne çürüğü bluzun vardı ya,
Giyerdin ya,
Ne yakışırdı sana,
Siyah saçların dökülürdü omuzlarına kat kat,
Hafif gülümserdin,
Tavırların rahat,
Düşünürdüm ey yar,
Seninle ne güzel olurdu hayat,
Gözlerine bakmaktan bıkmazdım.
Elin elimde,
Gözün gözümde olsa,
İnan acıkmazdım...
O cumbalı evinizin balkonundan bakardın,
Sen hep goncaydın ey yar, sen hep bahardın,
Ben,
Temmuz sıcağında yaz'dım...
..
Ey yar,
Çantayın en kuytusunda,
Çizgisiz bir defter,
İşte o defter, bu defter,
İçine şiirler yazmış arkadaşların,
Bana vermiştin,
Sen de yaz demiştin,
Sayfalarında çiçekler böcekler,
Sanırsın,
Hemen uçuverecekler.
Yar,
Ben de yazdım özene bezene,
Bu satırları kimse yazmadı,
Ne şu ne bu, ben Suat Zobu,
Bunu ben yazdım,
Sana yazdım...
Suat Zobu
.
Suat Zobu