Renklerine Hasret Kaldım Şiiri | Osman Ali Aydın
Renklerine Hasret Kaldım
Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın
Renklerine Hasret Kaldım eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Osman Ali Aydın
Renklerine Hasret Kaldım Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Renklerine Hasret Kaldım Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Sana Yazdım
pencerenize karartın vururdu, ben sokakta dururdum, o cumbalı evinizin balkonundan bakardın, uykusuz geçerdi gecelerim, gurur yapar sana diyemezdim. ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim...
Ey yar,
Hani o park vardı,
Alt köşesinde tatlısu çeşmesi,
Karşıda bir kasap,
Dükkanı harap mı harap...
Her akşam üstü görürdüm seni,
Yüzüne bakamazdım, göz altından,
Hissederdim gölgeni.
Yürürdün sağa sola bakmadan,
Bense seni takip ederdim çaktırmadan.
Kafan yerdeydi hep,
Ne düşünürdün acep...
Ey yar,
Yolunu beklerdim, seni beklerdim,
Geleceğin yollara bakardım,
Yüzüne bakamazdım, bakmazdım,
Hani o ilk gözgöze gelmemizde,
Ayaklarım yerden kesildi de,
Düşeyazdım...
..
Ey yar,
O vişne çürüğü bluzun vardı ya,
Giyerdin ya,
Ne yakışırdı sana,
Siyah saçların dökülürdü omuzlarına kat kat,
Hafif gülümserdin,
Tavırların rahat,
Düşünürdüm ey yar,
Seninle ne güzel olurdu hayat,
Gözlerine bakmaktan bıkmazdım.
Elin elimde,
Gözün gözümde olsa,
İnan acıkmazdım...
O cumbalı evinizin balkonundan bakardın,
Sen hep goncaydın ey yar, sen hep bahardın,
Ben,
Temmuz sıcağında yaz'dım...
..
Ey yar,
Çantayın en kuytusunda,
Çizgisiz bir defter,
İşte o defter, bu defter,
İçine şiirler yazmış arkadaşların,
Bana vermiştin,
Sen de yaz demiştin,
Sayfalarında çiçekler böcekler,
Sanırsın,
Hemen uçuverecekler.
Yar,
Ben de yazdım özene bezene,
Bu satırları kimse yazmadı,
Ne şu ne bu, ben Suat Zobu,
Bunu ben yazdım,
Sana yazdım...
Suat Zobu
.
Suat Zobu
Savunan Yok Barışı
Ne öğretmene saygı ne anneye babaya,
Geçmişe, geleceğe, aileye, ataya...
Ne Rab'be bağlılık ne de Hakk'a itaat,
Hiç ilgimiz kalmamış verme boşuna vaat...
Kalmadı saygı, sevgi hiçbirisine karşı,
Her düşüncede kargaşa savunan yok barışı...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Komşular Günü 2
Ev alma komşu al bu bir atasözümüzdür,
Sıkıntılarımızda onlar, gönüllümüzdür...
Bir derdin olduğunda yoklayanın olmalı,
İyi kötü anlarda hâl hatır da sormalı...
Komşu, senin sırdaşın komşu senin yandaşın,
Komşularınla varsın komşun yoksa yalnızsın...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sevgi Nedir
Bir anahtardır sevgi,
Her kapıları açar.
Bir kalptir sevgi,
Nefesimize oksijen katar.
Bir duygudur sevgi,
İnsanı Mutlu yapar.
Bir dostdur sevgi,
İçine sıcaklık dağıtır.
Bir gülücüktür sevgi,
İnsanın yüzüne güler.
Bir süprizdir sevgi,
Şıp diye karşına çıkar.
İşte sevgi budur,
Hiçbir sayfaya sığmaz.
İşte sevgi budur,
Herkese güneş gibi doğar
Kardelen Gamze
Kardelen Gamze Acar