Ey! İnsanlar... Şiiri

Ey! İnsanlar... Şiiri | Halil MANUŞ

Haksızlıkta yarışırken vahşiler
Neler diyordu, O Yüce Peygamber:

"Ey insanlar! Şunu iyi biliniz
Farkınız yok, hep Adem'den geldiniz

Arabıyla, Acemiyle hepiniz
Aynısınız ve hem de kardeşsiniz.

Bırakın geçmişteki olanları
Bağışlayın size yapılanları

Yok olup bitsin artık kan davası
Bozulmasın İslâmın gül havası

Komşunuz açken sakın tok yatmayın
Kendinizi de ateşe atmayın

Düşünüyorsan ahrette yerini
Ver hakkını kurutmadan terini...

Kenetlenin ki dağılıp kopmayın
Benden sonra kötülüğe sapmayın

İki emanetim var: Kur'an, Sünnet
Harici neler varsa hemen terk et

Sıkı sarılın ipine islâmın
Kurtulsun böylece iki cihanın"

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ Şiiri Ey! İnsanlar Şiiri Kutlu Doğum Haftası Şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Efendim Şiiri

Ezelden, ebede, solmayan çiçek;
Yüreklerde açan gülsün Efendim.
Rahmet pınarından doyasıya içsek;
Bizimde yüzümüz gülsün Efendim.

Kudret kalemiyle çizildi hudut
Kurumuş çöllerde yeşerdi umut
Bütün güzellikler şahsında mevcut
Neyzenler, besteni çalsın Efendim

İnsanlığa inen, son kitap Kur'an
Çağlar değişse de, tazedir her an
İnsanları, doğru yola çağıran
Rabbimin seçtiği dilsin Efendim

Büyük buluşmaya şahittir hıra
Zift rengi geceler boyandı nura
Âlem uykudayken çıktın huzura
Müşrikler saçını yolsun Efendim

Elinde bereket, dilinde şifa
Sendedir merhamet, sadakat, vefa
Hiçbir şeyde yoktur böyle tat, sefa
Vahyin peteğinde balsın Efendim

Bir bulut, başında gölge ederdi
Nereye gitsen seninle giderdi
Bir avuç su, bir orduya yeterdi
Çölün ortasında gölsün Efendim

Geçtiğin yollara diken atanlar
Meğer ne bedbahtmış taşa tutanlar
Mübarek zatına dil uzatanlar
Kadrini nereden bilsin Efendim

Bütün insanlığın hayat önderi
Seni, tanıyanın kalmaz kederi
İzinde gidenin, döner kaderi
Sonsuza götüren yolsun Efendim

Herkese ayandır asil duruşun
Muhammed Emin'sin, yoktur bir eşin
Sığınağı idin, her garip kuşun
Yetimi okşayan elsin Efendim

Nebiler serdarı, Hakkın habibi
Şefaat makamı, Kevser sahibi
Sevdalı yürekler pervane gibi
Nur yüzüne nazar kılsın Efendim

Gülümserken dişin inci saçardı
Mah yüzünde, pembe güller açardı
Gören gözler, aşk badesin içerdi
Dostlar nasibini alsın Efendim

Doğuştan mühürlü kara gözlerin
Kâinata ışık tutar sözlerin
Ümmetin içindi hüznün, kederin
Muhlis kalpli, en has kulsun Efendim

Düşmanların peşine düştü, hicrette
Emir almış güvercinler nöbette
Ulvi dava, yerde kalmaz elbette
İsterse, tüm zalimler gelsin Efendim

Müşfik kollarını açtı Medine
Hakikati gören, girdi bu dine
Nail olur isem, kutlu sevgine
Seven, sevdiğini bulsun efendim

Canlara can, sultanlara sultansın
Güzeli görmeyen, derdine yansın
Gönül, hasretine nasıl dayansın
Gözyaşımı kimler silsin Efendim

Senin gibi bir yüz, görmedi âlem
Vasfını yazmaktan, şan alır kalem
Sensiz yaşamaktan, duyarım elem
Bu can, sana kurban olsun Efendim. S.A.V.

MUSTAFA KILINÇ

Hüzün Yılı / Senetül Hüzün Şiiri

Hüzün yılını yaşarken,
Acılar arka arkaya gelmişti.
Önce büyük oğlun Kasım'ı,
Toprağa verdin ellerinle.
Ardından diğer oğlun Abdullah'ı.
Sonra amcan Ebu Talibi.
Ne çok anardın iyiliklerini.
Üç gün sonra da,
Hatice annemizi.
İslam'ın biricik çiçeğini,
Ömrünün gerçeğini,
Kasımla Abdullah'ın annesini,
Topraklar aldı senden.
Hüzünler sıralanmıştı yüreğine.
Seni üzecek sözleri,
Dolamıştı müşrikler diline.
Neslin kesildi dediler.
Hayır, işte biz buradayız.
Seni seven bir orduyuz.
Sana verilen Kevser'le gururluyuz.
Biz ve çocuklarımız.
Acılar sıralanmıştı yüreğine.
Yaşlar doldu gözlerine.
Karşıdaki dağa seslendin.
Ey dağ dedin.
Ey dağ, benim başıma gelen,
Senin başına gelseydi dayanamaz yıkılırdın.
Bir acı akşamında,
Cebrail geldi.
Kalk dedi.
Bitecek artık acılar.
Şimdi miraç vakti.
Kavuşma vakti.
Vuslat ile geçecek hepsi.


Miraçta makamın gösterilmişti.
Ben burada kalayım o zaman dedin.
Hayır dediler henüz değil ki;
Dünya'da bitmedi yaşanacak günün.
Ya Resulullah, buralara nasıl döndün?
O makamından sonra.
Bu topraklara nasıl alıştın?
Toprakla teyemmüm yapılır ya.
Bu senin toprağa basmandandır.
Senin mübarek ayağınla,
Bastığın topraklar nur oluyordu.
Tuttuğun dallar gül oluyordu.
Haykırıyordun putlar kırılıyordu.
Şehadeti haykırıyordun.
Şirkin cümlesi yok oluyordu.
Zaten doğduğun zamanda da öyle olmuştu.
Putlar yüz üstü düşmüştü.
Mecusi'nin ateşi sönmüştü.
Mazlumun gözyaşı dinmişti.
Bırakın dedin,
Dünya onların olsun.
Bize Allah yetmez mi?
Dünya tuzak dedin.
Bize cennet yetmez mi?
Giderken ben sizi beklerim dedin.
Kevser'in başında.
Buna şüphem yok ama.
Ben Kevser'e gelir miyim?Bilmiyorum.
Niye mi? Biliyorsun işte günahlarım.
Senin ölçünde yaşayamadım.
Kur'anın emirlerini taşıyamadım.
Ne Kevser'e ne de sana şüphem var.
Ben Dünyayı kalbimden çıkaramadım.

Osman Ali AYDIN

Osman Ali Aydın

Camiiler Haftası Şiiri

1 Ekim denilince, bu Camiler Haftasıdır,
İbadeti aksatma, dua Rab rızasıdır...

Cami bağlantımız demek, bizi birbirimizle,
Kardeşliğin yeridir, net eşitliğimizle...

Cami yararımıza, yararlanma alanı,
Kuşlarımız için de güvenlidir her yanı...

Nur yüzlü imamlarla, cemaat ki muhterem,
Kat kat sevap işlenir, Rab'be varır düşüncem...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Bir Kuşluk Vakti Ruyası Şiiri

Şiirlerimi beğenmezdin sandım.-
Yunusu sevdim, Nabi'yi kiskandım.
Bir Kuşluk Vakti rüyayla uyandım
Halim kötü, işim zor Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resulullah

Motif olmuyor gönlümde ördüğüm,
İlmeklerimin her biri kördüğüm.
Rüyamı, hayalmi bilmem gördüğüm
Halim kötü, işim zor Ya Resulullah
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resulullah

Evlıya Çelebi gibi yapmadım.
Ziyaretçileri kabrime sakladım.
Böyle güzel olduğuna inandım -
Halim kötü, işim zor Ya Resullah.
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resullah.

Yüzünü görmeden ölmeyeceğim.
Yüzünden sonra yüz görmeyeceğim.
Seni, Uveys'ten az sevmeyeceğim.
Halim kötü, işim zor Ya Resulullah
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resulullah

Seni örnek aldım ben hep Taiften
Hakkı anlayan az, benim tariften.
Yinede ederim tebliğ hafiften-
Halim kötü, işim zor Ya Resullah.
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resullah.

İçim nasılsa öyle görünürüm.
Bu yuzden yalnızlığa bürünürüm.
Tabutumu taşıyan olmaz düşünürüm
Halim kötü, işim zor Ya Resulullah
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resulullah

Korkuyorum yorum için rüyamı
İhlasmı, korkumu bilmem riyamı.
Ya yanlış olursa tabir anlamı.-
Halim kötü, işim zor Ya Resulullah
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resulullah

Her şeyi anlatmış Nabi'nin beyti-
Ama kulaktan girdi, çıkıp gitti.
Bak, Orhan bu sefer iş sana geldi
Halim kötü, işim zor Ya Resulullah
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resulullah

Makamı Mustafa'dır, dedi şair Nabi.
Duyurdu ümmetine bunu Nebi.
Yeterdi bir mısra yazsam Nabi gibi
Halim kötü, işim zor Ya Resulullah
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah
Alnıma mührünü vur Ya Resulullah

Bana şiir yazar diyeçekmişsin.
Şiir nedir, kim şair Ya Resulullah.
Ziyaretçiler göndereçekmişsın,
Açık adresim kabir Ya Resulullah
Yinede senin takdir Ya Resulallah..
Gönlüme tahtını kur Ya Resulullah

ORHAN AFACAN

ORHAN AFACAN