Kadına Yönelik Şiddeti Kınama Günü 14 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Anne baba cahilse vicdan güdülemiyor,
Kadın mal sanılıyor sürekli dövülüyor…
Erkek eğitimsizse ahlak tanınamıyor,
Şiddet baş gösteriyor ve el kaldırılıyor…
Bir eğitim yok ise ceza caydırmayacak,
Katletmeye yönelik her zulüm yapılacak…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadına Yönelik Şiddeti Kınama Günü 14 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Dünya Kadınlar Günü Şiirleri
Kadın Hakkı Şiiri
Bak ağlıyor için için,
Hani nerde kadın hakları
Çalışırız geçim için,
Hani nerde kadın hakları
Meclislerden yerilmişiz,
Aklı kısa görülmüşüz,
Hep zorula verilmişiz,
Hani nerde kadın hakları
Kirmanını eğirmez mi,
Hamurunu yoğurmaz mı,
Seni beni doğurmaz mı,
Hani nerde kadın hakları
Tık demeden dövülürüz,
Ana avrat sövülürüz,
Sık sık evden kovuluruz,
Hani nerde kadın hakları
Derde yoğa alışığız,
Çilelerle buluşuğuz,
Birkez gülsek yılışığız,
Hani nerde kadın hakları
Hatuni'yim ne diyeyim,
Bitmezki daha sayayım,
Cevap verin de duyayım,
Hani nerde kadın hakları
Aşık HATUNİ
Aşık Hatuni
Kadınlar Şiiri
Kadınlar ki;
kızkardeştir,
anadır, eştir.
Gece sönmeyen yıldız,
gündüz batmayan güneştir.
Karda, boranda ateş,
yağmur değmez yerde nehirdir.
Anamız, bacımız, aşkımızdır,
Onmaz yaramıza şifa;
acımıza panzehirdir kadınlar.
Nevzat Bayramoğlu
Nevzat Bayramoğlu
A y ş e c i k Şiiri
Bini aşmıştı dedi
Kahvaltısı soğan biberdi.
Neden diye büyüklenmez,
Ne bulursa onu yerdi.
Elinden ne gelirdi
Ayşecik fakirdi.
Sapsade bir giyimi vardı
Sırtı da kürksüzdü.
Temiz kalpli, yufka yürekliydi
Dokunsalar ağlardı
Ayşecik öksüzdü.
Örgü dikiş eksilmezdi elinden
Eğlenceye vakit ayıramazdı
Onun gözünde mutlu insan
Gününü gün edip yaşayandı.
O'ysa tek odalı evinde
Tek başına yaşardı
Ayşecik garibandı.
Mustafa UZELLİ
Mustafa UZELLİ
Dünya Kadınlar Günü 11 Şiiri
Aklı yok zannedildi kadınların ve kızın,
Eve hapsedildi fikri ile akılsızın…
Denildi, okumasın kötü yola düşecek,
Denildi, konuşmasın sesi işitilecek…
İtildikçe itildi kapı arkalarına,
Azarlandı dövüldü gafil yalanlarına…
Daha yaşı gelmeden para ile satıldı,
Tasması olmasa da kölelik yaptırıldı…
Sokaktan geçemedi laf atanlarım vardı,
Gülümsediğinden kahpe gözüyle bakıldı…
Dişiydi bağışlanamadı hep aşağılandı,
İftiralar atıldı, öldürüldü yakıldı…
Oysa kadın yüceydi çocuk doğuran oydu,
Eve düzen sağlayan düşünceler onundu…
O, hep dik duruşluydu onurlu şerefliydi,
Erkeği ve kadını eğitip büyütendi…
Vatana ve millete asker yetiştirendi,
İlmi ve adaleti aşılayan kimseydi…
O, daima hocaydı çocuklar karşısında,
Edep, ahlak, din sağlayan Rab rızasında…
Kadın evde olmasa huzur erir giderdi,
Kadın hep münevverdi o, evin direğiydi…
Evin güzelliğiydi neşe kaynağıydı,
Kocasının desteği başının da tacıydı…
Bırak dövülmesini o incitilemezdi,
Ardında bir Rab vardı onun tesellisiydi…
İsterse çalışırdı hâkim olabilirdi,
Ya da bir öğretmen olup eğitebilirdi…
İsterse hiç çalışmaz ev kadını kalırdı,
Çoluk çocuk işlerini tastamam yapardı…
Ev kadını da olsa hak isteyebilirdi,
Çocuğa bakma dâhil görevleri değildi…
Çünkü saygısı vardı ücret istemiyordu,
Rab rızası da vardı gönüllü oluyordu…
Kadın, hep akıllıydı kadın hep dikkatliydi,
Yanlışı sevmiyordu fikri hep en iyiydi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK