Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 13 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Şiddet akılsız işi nefsi emrettiğinden,
Hakkın yerine zulmü meslek edindiğinden…
Vicdansız doğuştan kaba, zorba, eğitimsiz,
Sosyal yönden zayıf ve yetersiz düşüncesiz…
Sorsan, merhamet nedir diyecek, “Bilmiyorum,
İnsan olmadığından kadın dövüyorum…”
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 13 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Dünya Kadınlar Günü Şiirleri
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 13 Şiiri
Şiddet akılsız işi nefsi emrettiğinden,
Hakkın yerine zulmü meslek edindiğinden…
Vicdansız doğuştan kaba, zorba, eğitimsiz,
Sosyal yönden zayıf ve yetersiz düşüncesiz…
Sorsan, merhamet nedir diyecek, “Bilmiyorum,
İnsan olmadığından kadın dövüyorum…”
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
A y ş e c i k Şiiri
Bini aşmıştı dedi
Kahvaltısı soğan biberdi.
Neden diye büyüklenmez,
Ne bulursa onu yerdi.
Elinden ne gelirdi
Ayşecik fakirdi.
Sapsade bir giyimi vardı
Sırtı da kürksüzdü.
Temiz kalpli, yufka yürekliydi
Dokunsalar ağlardı
Ayşecik öksüzdü.
Örgü dikiş eksilmezdi elinden
Eğlenceye vakit ayıramazdı
Onun gözünde mutlu insan
Gününü gün edip yaşayandı.
O'ysa tek odalı evinde
Tek başına yaşardı
Ayşecik garibandı.
Mustafa UZELLİ
Mustafa UZELLİ
Dünya Kadınlar Günü 11 Şiiri
Aklı yok zannedildi kadınların ve kızın,
Eve hapsedildi fikri ile akılsızın…
Denildi, okumasın kötü yola düşecek,
Denildi, konuşmasın sesi işitilecek…
İtildikçe itildi kapı arkalarına,
Azarlandı dövüldü gafil yalanlarına…
Daha yaşı gelmeden para ile satıldı,
Tasması olmasa da kölelik yaptırıldı…
Sokaktan geçemedi laf atanlarım vardı,
Gülümsediğinden kahpe gözüyle bakıldı…
Dişiydi bağışlanamadı hep aşağılandı,
İftiralar atıldı, öldürüldü yakıldı…
Oysa kadın yüceydi çocuk doğuran oydu,
Eve düzen sağlayan düşünceler onundu…
O, hep dik duruşluydu onurlu şerefliydi,
Erkeği ve kadını eğitip büyütendi…
Vatana ve millete asker yetiştirendi,
İlmi ve adaleti aşılayan kimseydi…
O, daima hocaydı çocuklar karşısında,
Edep, ahlak, din sağlayan Rab rızasında…
Kadın evde olmasa huzur erir giderdi,
Kadın hep münevverdi o, evin direğiydi…
Evin güzelliğiydi neşe kaynağıydı,
Kocasının desteği başının da tacıydı…
Bırak dövülmesini o incitilemezdi,
Ardında bir Rab vardı onun tesellisiydi…
İsterse çalışırdı hâkim olabilirdi,
Ya da bir öğretmen olup eğitebilirdi…
İsterse hiç çalışmaz ev kadını kalırdı,
Çoluk çocuk işlerini tastamam yapardı…
Ev kadını da olsa hak isteyebilirdi,
Çocuğa bakma dâhil görevleri değildi…
Çünkü saygısı vardı ücret istemiyordu,
Rab rızası da vardı gönüllü oluyordu…
Kadın, hep akıllıydı kadın hep dikkatliydi,
Yanlışı sevmiyordu fikri hep en iyiydi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Adı Kadın Yüreği Yangın Şiiri
Adı kadın
Anadır bacıdır kadın
Candır cananadır, eşdir kadın
Eli öpül esidir, duygu selidir kadın
Anlattıkça çoğalan, çoğaldıkça güçlenen kadın
Adı kadın yüreği yangın, acılarla yoğrulan kadın
Gözyaşlarını içine akıtan kadın
Eşinin şekillendirdiği kalıba giren kadın
Sorgusuz sualsiz istenileni yapan kadın
Gözü yaşlı, bağrı yaslı kadın
Daha küçücük bir kızken gelin edilen kadın
Ne olduğunu anlamadan bebe karnına koyulan kadın
Küçücük bir çocukken çocuk doğuran kadın
Ummanda kaybolan kadın
Adı kadın
Yüreği yangın kadın...
Serap ATAY
Serap Atay