Mehmet Akif Ve Gençlik 14 Şiiri

Mehmet Akif Ve Gençlik 14 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Akif Ve Gençlik 14

Hiç yenik düşülür mü nefsin emirlerine?
Kapılmak da hoş olmaz nefsin rezilliğine…

Yoksa koruyamazsın vatan, denilen yeri,
Şehitlerin ruhunda verilmiş yeminleri…

Sen, iradenle varsın inancınla özgürsün!
Sen, Türk ruhu taşırsın uluslardan güçlüsün…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Akif Ve Gençlik 14 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Akif

Akif denince ilk akla
Mehmet Akif gelir
çünkü o yürekli birisidir
o bizim istiklal marşımızın şairidir
O sadece şair değil o bir vatanseverdir

Her milletin bir marşı vardır
ama bizimki bambaşkadır
çünkü o istiklal Marşıdır
o bizim Türkiye'nin marşıdır
O Akif'in marşıdır

Havvanur özdemir

İstiklal Marşım Söylenirken

Duyar duymaz kalırım yolda yürürken bile,
Taş kesilmiş hâlimden yürekten sesler ile…

Hazır ol, vaziyeti ruhumla yüreklenen,
Bu istiklal marşımdır süzülür ezberimizden…

Korkma sönmez, diyerek başlarım söylemeye,
Kıpırdamaz hâlimden dik duruşlu seviye…

Ürperiyor olsak da vatan şuurumuzdan,
Şehitlerimi anıp milletime aşkımdan…

Her işim onur dolu bir kan taşıdığımdan,
Yüce kavramlarım var birlik oluşumuzdan…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak

Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, 'İki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?
Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın!
Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.
Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyâda henüz hakk-i hayâtın
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;
Me'yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar
Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: çözülmez...
En korkulu câni gibi ye'sin yüzü gülmez!
Mâdâm ki alçaklığı bir, ye's ile sirkin;
Mâdâm ki ondan daha mel'un daha çirkin
Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- iman,
Nevmid olarak rahmet-i mev'ûd-u Huda'dan,
Hüsrana rıza verme... Çalış... Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!

Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...
Sesler de: 'Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş! '
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da yapışsam demiyor bir taraftan!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
'İş bitti... Sebâtın sonu yoktur! ' deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.

Mehmet Akif Ersoy

Mehmet Akif Ersoy

Bir Dava Adamı Mehmet Akif 2

Bir Dava Adamı Mehmet Akif, Şiiri 2
Sen, gerçeklerden yana vicdanda merhamette,
Rehbersin insanlığa nam oldun hakikatte...

Sen, gönüllerde taht kal fikirler ile yeşer,
Seninle var olmuşuz sana âşık tüm beşer...

Biz seninle özgürüz seninle huzur bulduk,
Rab'bimize inandık, hakikatle yoğrulduk...

Sen, tevhidin yolunda kahramanlıklarınla,
İstiklal Marşı'mızı yazdın, tam bir onurla...

Dertlerini hiç saydın, menfaatlerimize,
Ulvî vatanımıza nam oldun sevgimize...

Ne isyan ne şirk senin işin Rab'be tefekkür,
Ne bölmek ne böldürmek işin Rab için şükür...

Sen, bir dedin tevhitle fikirde birleştirdin,
İslâm, kardeşliğiyle Türklüğü pekiştirdin...

Davandı vatanımız, bayrağımız, dinimiz,
Onurlu milletimiz, sağlam kardeşliğimiz...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk