Öğretmenim Şiiri

Öğretmenim Şiiri | Hatice Tural

Öğretmenim


Her gönüle ışıkları,
Yakan sensin öğretmenim.
Sevgi ile çocuklara,
Bakan sensin öğretmenim.

Dürüstlüğü aşılayan,
Nefretten uzak tutan,
Çocukların her kahrını,
Çeken sensin öğretmenim.

Geleceğe yol gösteren,
Büyük insan yetiştiren,
Sevgiyi saygıyı öğreten,
Yine sensin öğretmenim.

Bu alemin ümidisin,
Sevgi tohumları ekensin.
Vefan ile hüzünleri,
Yıkan sensin öğretmenim.

Baş öğretmenimiz Atatürk`ün ruhu şad, mekanı cennet olsun.
Tüm öğretmenlerin öğretmenler günü kutlu olsun.

Hatice Tural

Hatice Tural

Öğretmenim eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler öğretmenler günü şiirleri 24 kasım şiirleri Hatice Tural

Başöğretmen Atatürk Şiiri

Kara tahta başında
Başöğretmen Atatürk
Süzülen gözyaşımda
Başöğretmen Atatürk

Düşmanlar gelir dize
Gece çıkar gündüze
Kılavuzdur o bize
Başöğretmen Atatürk

Yokuşları düz eder
Yarınlardan söz eder
Geceyi gündüz eder
Başöğretmen Atatürk

Elsizlere el olur
Dilsizlere dil olur
Has bahçede gül olur
Başöğretmen Atatürk

Okşarken saçımızı
Isıtır içimizi
Doyurur açımızı
Başöğretmen Atatürk

Bilgisizliği yerer
Kalplerden sevgi derer
Bilgilerden taç örer
Başöğretmen Atatürk

Işık saçar geceye
Hayat katar heceye
İlham verir niceye
Başöğretmen Atatürk

Zihni arıdır aydan
Oku fırlatır yaydan
Haber verir uzaydan
Başöğretmen Atatürk

Sanma uyur toprakta
Her gün doğar şafakta
Gölgelenir bayrakta
Başöğretmen Atatürk

M.Nihat MALKOÇ

Öğretmenim Şiiri

Zifiri Bir Karanlıkta,
Bana Işık Olan Sendin Öğretmenim.
Dondurucu Soğukta,
İçimizi Isıtan Sendin Öğretmenim.

Elveda Sana,
Elveda Öğretmenim.
Yolculuk Vakti Geldi,
Hoşçakal Öğretmenim.

Şeyda Çaylı

Şeyda Çaylı

Sevgili Öğretmenim Şiiri

Sevgili öğretmenim,
İnan sen bir ışıksın.
Yanarsın gece gündüz.
Aydınlatırsın bizi.

Doğruyu, güzeli,
Bize sen öğretirsin.
Vatanıma sevgiyi,
Kalbimize sen korsun.

Çevreni aydınlatır,
Bir mum gibi erirsin.
Anne - baba gibisin,
Bizi, bağrına basarsın.

Fethi BOLAYIR

Fethi BOLAYIR

Öğretmene Veda Şiiri

Belki de bir daha göremeyeceğim
O nurla donanmış yüzünü,
Belki de öpemeyeceğim bir daha o pamuk ellerini,
En zoru da belki bir daha hiç duyamayacağım
O sevgi yüklü sesini.

Öğretmenim bugün bizi bırakıp gidiyorsun!
Hüzünlüsün ,düşüncelisin,kaygılısın,
Ama hiç üzülme;
Merak etme biz senin bize kara tahta başında öğrettiklerinden
Kendimize bir ders çıkardık,
Her gün GÜNAYDIN demenden bir ders aldık.
Seni görmesek te bundan sonra,
Duymasak ta sesini kulaklarımızda,
Hissetmesek te elini başımızda,
Sen bizimlesin
Bir köşede durmuş bizi izlersin.

Nurla donanmış yüzün olmasa da sınıfımızda,
Sesin yankılanmasa da koridorlarda,
Pamuk ellerin gezmese de başımızda,
Sen hep yüreğimizdesin
Ve unutma hiç silinmeyeceksin
Ne zaman bir başarı elde etsek
Aklımıza gelen ilk isimsin.

Beni küçücüken alıp,eğittin,
Kara tahta başında
Cahillik ile savaşan bir devdin,
Anamdan, babamdan sonra
Benim için endişelenen tek kişiydin.

Öğretmenim!
Eğer hata yapıp ta kırdıysam kalbinizi,
Üzdüysem sizi,lütfen affedin beni

Her ne kadar gitme desem de
Sessiz bir kıyamet kopsa da yüreğimde,
Faydası yok artık.

Öğretmenim!
Bana öğrettikleriniz için size sonsuz teşekkür ederim.
Sizden aldığım bu bayrağı,
En ileri taşıyacağıma
Ve asla yüzünüzü kara çıkarmayacağıma,
NAMUSUM ve ŞEREFİM ÜZERİNE YEMİN EDERİM !...

Engin Çağatay Çakmaklı