Peygamberim Şiiri

Peygamberim Şiiri | Mehmet Çelik

Bir tek güzel amelim yok
İman dolu sırdaşım yok
Bana bilgi verenim yok
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Kul hakkı nedir bilemezdim
Helal lokma yiyemezdim
Doğruları söylemezdim
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Bir boşlukta yaşıyorum
Yavaş yavaş ölüyorum
Cehenneme gidiyorum
Kurtar beni PEYGAMBERİM

MUHAMMED'e aşığım ben
Rüyamda görmüşidim ben
Ona şiir yazmışidim ben
Kurtar beni PEYGAMBERİM

ÇELİK'im bir boşluktadır
Manevi bir açlıktadır
Bedeniyle uykudadır
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Mehmet Çelik

Mehmet Çelik

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Rahmeti Bol Peygamber Şiiri

Paslı bir hançer saplandı bağrıma
Büyük yara aldım düştüm toprağa
Yüreğimden başladı kanlar akmaya
Sonunda doydu toprak akan kanıma

Toprak bile doydu da kanıma
Ben doyamadım ya rasulallah sana
Cemre gibi düşünce kâinatın kucağına
Nasıl doyulabilir ki nuruna

Kokunu insanlığın ruhuna bahşettin
Yürekleri yüreğinle ihya ettin
içimize doğan nur oldun
Aradığımız anda kalbimizde bulundun

Damla damla düştün hicran çölüne
Kurak topraklar can buldu gelişinle
Yüreklerde büyüyen nazlı nebi
İnsanlığın gözbebeği

Hak aşkıyla yandı yürekler
Emrine amade melekler
Sen gelince bitti bütün dertler
Ey rahmeti bol peygamber

Enes Yaşar

Enes Yaşar

Efendim Şiiri

Ezelden, ebede, solmayan çiçek;
Yüreklerde açan gülsün Efendim.
Rahmet pınarından doyasıya içsek;
Bizimde yüzümüz gülsün Efendim.

Kudret kalemiyle çizildi hudut
Kurumuş çöllerde yeşerdi umut
Bütün güzellikler şahsında mevcut
Neyzenler, besteni çalsın Efendim

İnsanlığa inen, son kitap Kur'an
Çağlar değişse de, tazedir her an
İnsanları, doğru yola çağıran
Rabbimin seçtiği dilsin Efendim

Büyük buluşmaya şahittir hıra
Zift rengi geceler boyandı nura
Âlem uykudayken çıktın huzura
Müşrikler saçını yolsun Efendim

Elinde bereket, dilinde şifa
Sendedir merhamet, sadakat, vefa
Hiçbir şeyde yoktur böyle tat, sefa
Vahyin peteğinde balsın Efendim

Bir bulut, başında gölge ederdi
Nereye gitsen seninle giderdi
Bir avuç su, bir orduya yeterdi
Çölün ortasında gölsün Efendim

Geçtiğin yollara diken atanlar
Meğer ne bedbahtmış taşa tutanlar
Mübarek zatına dil uzatanlar
Kadrini nereden bilsin Efendim

Bütün insanlığın hayat önderi
Seni, tanıyanın kalmaz kederi
İzinde gidenin, döner kaderi
Sonsuza götüren yolsun Efendim

Herkese ayandır asil duruşun
Muhammed Emin'sin, yoktur bir eşin
Sığınağı idin, her garip kuşun
Yetimi okşayan elsin Efendim

Nebiler serdarı, Hakkın habibi
Şefaat makamı, Kevser sahibi
Sevdalı yürekler pervane gibi
Nur yüzüne nazar kılsın Efendim

Gülümserken dişin inci saçardı
Mah yüzünde, pembe güller açardı
Gören gözler, aşk badesin içerdi
Dostlar nasibini alsın Efendim

Doğuştan mühürlü kara gözlerin
Kâinata ışık tutar sözlerin
Ümmetin içindi hüznün, kederin
Muhlis kalpli, en has kulsun Efendim

Düşmanların peşine düştü, hicrette
Emir almış güvercinler nöbette
Ulvi dava, yerde kalmaz elbette
İsterse, tüm zalimler gelsin Efendim

Müşfik kollarını açtı Medine
Hakikati gören, girdi bu dine
Nail olur isem, kutlu sevgine
Seven, sevdiğini bulsun efendim

Canlara can, sultanlara sultansın
Güzeli görmeyen, derdine yansın
Gönül, hasretine nasıl dayansın
Gözyaşımı kimler silsin Efendim

Senin gibi bir yüz, görmedi âlem
Vasfını yazmaktan, şan alır kalem
Sensiz yaşamaktan, duyarım elem
Bu can, sana kurban olsun Efendim. S.A.V.

MUSTAFA KILINÇ

Sevgili Peygamberim Şiiri

Sen sağdan biz soldan
Paylaşırız her zaman
Seni özledik aman
Sensin benim Sevgili Peygamberim

İşte geldin şu dünyaya
Allah'ı tanttın
Bize anlattın
Sensin Alemlerin Sultanı

Ahmet Can Taylan

Son Kardelen-1 Şiiri

En sevgili Ahmet'isin göklerin
Güvenilir Muhammed'isin yerin
Allah'ın adıyla yazıldı ismin
İnsanların çoğu bilmez kıymetin

Seni anmak, heyecandır kalplere
Sol kafesi tutturur sağ ellere
Salâvat söylettirir lâl dillere
Derman olur hasta tüm gönüllere

İnsanlık için rehber seçileni
Cennet müjdecisi yol göstereni
Peygamberlerin son gönderileni
Kış mevsiminin son kardeleni

Adil BÜYÜKÇOLAK

Adil BÜYÜKÇOLAK