Peygamberim Şiiri

Peygamberim Şiiri | Feyza i.

Peygamberim

Peygamberlerin sonuncusu
Ey H.Z Muhammed(s.a.v)
Yeryüzünde bir güneş doğdu.
Geldin sen kainata,
Annenin adı Amine,babanın adı Abdullah
Mekke 'de doğdun sen 571 yılında
Büyüdün Mekke'de Medine'de
Ey H.z Muhammed (s.a.v)
Rüyamızda görebilmek için dualar kalplerde
İslam peygamberi
Mutluluk senin izinden yürümekte
H.Z. MUHAMMED (S.A.V.)

Feyza i.

Peygamberim şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Gulefsan

Kâbe mahzun
Kureys huzunluydu
gozyasi doken goz degil,yurekti aglayan
zifiri karanligi eriten aydinligin
gunes renkli alin yazisi insanligin,
diri diri gomulen kiz cocugun
Yuzunde ay gulusu can MIHRIBAN!


Kus sutu degil yuregimi besleyen
Goz umanindan dokulen gul serbeti
Daglarimin tan yagmuru
Ipek dokulu tende karanfil esintin
Uryan ruhumun dirilisine serpilen
Asra adanmis yeminler
Gul kokulun efesinde GULEFSAN!




Ey ezelden ebede vurulan muhur !
Senden olmayana sen oldun yar !
zalime kalkan,mazluma gulen yuz
Kuru bir colu gulsene ceviren gul!
Gel birkerecik yuzume gul;
Kirac topragima dokul,
GULEFSAN!

Seyma KOSEOGLU

Efendim

Ezelden, ebede, solmayan çiçek;
Yüreklerde açan gülsün Efendim.
Rahmet pınarından doyasıya içsek;
Bizimde yüzümüz gülsün Efendim.

Kudret kalemiyle çizildi hudut
Kurumuş çöllerde yeşerdi umut
Bütün güzellikler şahsında mevcut
Neyzenler, besteni çalsın Efendim

İnsanlığa inen, son kitap Kur'an
Çağlar değişse de, tazedir her an
İnsanları, doğru yola çağıran
Rabbimin seçtiği dilsin Efendim

Büyük buluşmaya şahittir hıra
Zift rengi geceler boyandı nura
Âlem uykudayken çıktın huzura
Müşrikler saçını yolsun Efendim

Elinde bereket, dilinde şifa
Sendedir merhamet, sadakat, vefa
Hiçbir şeyde yoktur böyle tat, sefa
Vahyin peteğinde balsın Efendim

Bir bulut, başında gölge ederdi
Nereye gitsen seninle giderdi
Bir avuç su, bir orduya yeterdi
Çölün ortasında gölsün Efendim

Geçtiğin yollara diken atanlar
Meğer ne bedbahtmış taşa tutanlar
Mübarek zatına dil uzatanlar
Kadrini nereden bilsin Efendim

Bütün insanlığın hayat önderi
Seni, tanıyanın kalmaz kederi
İzinde gidenin, döner kaderi
Sonsuza götüren yolsun Efendim

Herkese ayandır asil duruşun
Muhammed Emin'sin, yoktur bir eşin
Sığınağı idin, her garip kuşun
Yetimi okşayan elsin Efendim

Nebiler serdarı, Hakkın habibi
Şefaat makamı, Kevser sahibi
Sevdalı yürekler pervane gibi
Nur yüzüne nazar kılsın Efendim

Gülümserken dişin inci saçardı
Mah yüzünde, pembe güller açardı
Gören gözler, aşk badesin içerdi
Dostlar nasibini alsın Efendim

Doğuştan mühürlü kara gözlerin
Kâinata ışık tutar sözlerin
Ümmetin içindi hüznün, kederin
Muhlis kalpli, en has kulsun Efendim

Düşmanların peşine düştü, hicrette
Emir almış güvercinler nöbette
Ulvi dava, yerde kalmaz elbette
İsterse, tüm zalimler gelsin Efendim

Müşfik kollarını açtı Medine
Hakikati gören, girdi bu dine
Nail olur isem, kutlu sevgine
Seven, sevdiğini bulsun efendim

Canlara can, sultanlara sultansın
Güzeli görmeyen, derdine yansın
Gönül, hasretine nasıl dayansın
Gözyaşımı kimler silsin Efendim

Senin gibi bir yüz, görmedi âlem
Vasfını yazmaktan, şan alır kalem
Sensiz yaşamaktan, duyarım elem
Bu can, sana kurban olsun Efendim. S.A.V.

MUSTAFA KILINÇ

Canım Peygamberim

Alemler nura gark oldu, Seninle övündü,
Kisralar çılgına döndü,tabiat alevleri söndü
Nübüvvet mabedinde,hakikat sabahı göründü.
Kokusu güzel,nuru ışık,canım peygamberim.

Ötelerin ötesinde,nurlu yaratılışın temsilcisi.
Bitmeyen merhametin, parlayan güneşi.
Allah'ın habibi Resûllerin efendisi,
Yol göstericimiz,canım peygamberim.

Sevgisiyle,Resûle ağlayıp inleyen kütükler.
Selam verip,dağlar taşlar nasıl feryat ettiler.
Bulut ağlamadıkça,yeşillikler nasıl güler.
Gönüller sultanı canım peygamberim.

Etrafını kuşatan ikram,Medine semalarına yayılır.
Yüce elçi,ifadeye sığmayan bir sevinç bir hal alır.
Onun cömertliğini anlatmaya diller aciz kalır.
Cihana ışık saçan,Hatemül enbiyasın.

Resûlü Ekrem oturdular,Kubadaki kuyu başına
Müyesser oldu Cennetül âla birkaç arkadaşına.
Çağrıldılar huzuru Resûle isim isim tek başına.
Nübüvvet mabedinin,Havzu kevserin sahibisin.

Severlerdi Resûlü sıkaleyni,bitmez tükenmez hazla
Taat itaat timsali,meleklerin gaslettiği Hanzala.
Verdikleri andaki sevinç,nail oldukları sevinçten fazla
Allah'ın davasını yükseltin, düşmanlarını susturdun.

Söyliyeyimde gönlümde ki,gam dağılsın gitsin.
Bütün övgülerin sevgilerin üstündesin.
Kıyamete kadar övsem, Sen bitmezsin
İki cihan serveri, hatemül enbiyasın.
............................

'Ey Allahım! Resûlüne hakaret edenlerin yüzleri kara olsun, Kalplerine korku sal, Ayaklarına titreme ver...'
Bizleri dünyadan milyonlarca büyük ve geniş olan Cennete çağıran, Müminlere çok şevkat ve merhametli olan, yüce peygamberime, salat ve selam olsun.

Ali Kılıç Kakiz

Ali Kılıç Kakiz

Ey! İnsanlar...

Haksızlıkta yarışırken vahşiler
Neler diyordu, O Yüce Peygamber:

"Ey insanlar! Şunu iyi biliniz
Farkınız yok, hep Adem'den geldiniz

Arabıyla, Acemiyle hepiniz
Aynısınız ve hem de kardeşsiniz.

Bırakın geçmişteki olanları
Bağışlayın size yapılanları

Yok olup bitsin artık kan davası
Bozulmasın İslâmın gül havası

Komşunuz açken sakın tok yatmayın
Kendinizi de ateşe atmayın

Düşünüyorsan ahrette yerini
Ver hakkını kurutmadan terini...

Kenetlenin ki dağılıp kopmayın
Benden sonra kötülüğe sapmayın

İki emanetim var: Kur'an, Sünnet
Harici neler varsa hemen terk et

Sıkı sarılın ipine islâmın
Kurtulsun böylece iki cihanın"

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ