Sevgi Türküsü Şiiri

Sevgi Türküsü Şiiri | İREM AYDIN

Ne oldu bize böyle
Gülmeyi unuttuk mu?
Hayatta en güzel şey
Sevmeyi unuttuk mu?

Yaşamak paylaşmaksa
Gerek var mı kavgaya?
Emeğe değer dünya
Vermeyi unuttuk mu?

Severek sevilerek
Her şey güzelleşecek
Sevgiyle bir çiçek
Sunmayı unuttuk mu?

Sevgi en iyi ilaç
Sevgiyle doyar mı aç?
Meyve veren bir ağaç
Olmayı unuttuk mu?

Nazı gibi yürekten
Yunus gibi gönülden
Hep birlikte söylenen
Türküyü unuttuk mu?

Madem ki hep kardeşiz
Sevgidir düzenimiz
Bu hasretle hepimiz
Yanmayı unuttuk mu?

İREM AYDIN

Sevgi Türküsü şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Renklerine Hasret Kaldım Şiiri

Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın

Osman Ali Aydın

Sevgi Şiiri

Ana kucağında ışılayan göz
Göze bakıp yürek vermektir sevgi
Bebekçe dillerden çıkınca bir söz
Söz dinleyip göğüs germektir sevgi

Bulut bulut olup gökten damlamak
Bazı bazı güvercinler yemlemek
Bir muhabbet kuşu sesi dinlemek
Ve hatta doğayı sarmaktır sevgi

Kiminde suçludur kiminde kadı
Kiminde şen şakrak kiminde cadı
Yaramaz olan O haylaz evladı
Gün geldiğinde hoş görmektir sevgi

Elinde bastonu kısık gözleri
Anlatır geçmişi her bir sözleri
Hayata yansıyan böyle yüzleri
Buket buket canım dermektir sevgi

Yunus'lar misali aşkı duymanın
Mecnun olup çölü hiçe saymanın
Bir an bile ey! dost gönül koymanın
Adını ortaya sermektir sevgi

Bu Dünyada zaten gülenler belli
Lakin kıtalarda ölenler belli
Minik bedeniyle solanlar belli
Bununda farkına varmaktır sevgi

Her dem sevgi olsun yaşam gereği
Güzel niyetlerse destek direği
Bir hoş tutmak için küskün yüreği
Hoşgörüyü kalbe örmektir sevgi

Şöyle dur Hürdemi sevgi öndedir
İnsanoğlu insan zaten candadır
Maneviyat özde yani sendedir
İlla yücelere ermektir sevgi

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Mavi Gözlü Dev Şiiri

MAVİ GÖZLÜ DEV

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.

Bir dev gibi seviyordu dev.
Ve elleri öyle büyük işler için
hazırlanmıştı ki devin,
yapamazdı yapısını,
çalamazdı kapısını
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan evin.

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Mini minnacıktı kadın.
Rahata acıktı kadın
yoruldu devin büyük yolunda.
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,
girdi zengin bir cücenin kolunda
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan eve.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
bahçesinde ebruliiiii
hanımeli
açan ev..

Nazım HİKMET

Büşra Akış

Yalnızlık Yolsuzu Şiiri

Gözlerimdeki masumluk
Aratmaz bana seni
Kalbimde ki yorgunluk
Belli eder kalbini

Gelir ağlar sana
Yüreğini dağlar
Sonra da anlarsın
Seni kullanıp atar

Ruhsuz halinle gelme bana
Çok yordun anla
Sessizliğin tıpkı gece gibiydi
Yıldızlar bile yetersiz aydınlatmaya

Müzeyyen Sena ÖZKAN