Sevgililer Günü Şiiri

Sevgililer Günü Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk

Sevgi, bir ömür boyu birlik beraberlik demek
Yanlışa gülümsemek, görmezden gelebilmek...

Sevgi, arayış değil, azla karar kılmaktır,
Var olana sabredip, durumu korumaktır...

Sevgi ruhu anlamak, kalben rahatlamaktır,
Eksiklik gördüğünde, başına kakmamaktır...

Sevgi Rab rızasıyla güçlüğe göğüs germek,
İradeyi has kılmak nefsini hiç dinlememek...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Sevgililer Günü Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk

Sevgi Şiiri

Ana kucağında ışılayan göz
Göze bakıp yürek vermektir sevgi
Bebekçe dillerden çıkınca bir söz
Söz dinleyip göğüs germektir sevgi

Bulut bulut olup gökten damlamak
Bazı bazı güvercinler yemlemek
Bir muhabbet kuşu sesi dinlemek
Ve hatta doğayı sarmaktır sevgi

Kiminde suçludur kiminde kadı
Kiminde şen şakrak kiminde cadı
Yaramaz olan O haylaz evladı
Gün geldiğinde hoş görmektir sevgi

Elinde bastonu kısık gözleri
Anlatır geçmişi her bir sözleri
Hayata yansıyan böyle yüzleri
Buket buket canım dermektir sevgi

Yunus'lar misali aşkı duymanın
Mecnun olup çölü hiçe saymanın
Bir an bile ey! dost gönül koymanın
Adını ortaya sermektir sevgi

Bu Dünyada zaten gülenler belli
Lakin kıtalarda ölenler belli
Minik bedeniyle solanlar belli
Bununda farkına varmaktır sevgi

Her dem sevgi olsun yaşam gereği
Güzel niyetlerse destek direği
Bir hoş tutmak için küskün yüreği
Hoşgörüyü kalbe örmektir sevgi

Şöyle dur Hürdemi sevgi öndedir
İnsanoğlu insan zaten candadır
Maneviyat özde yani sendedir
İlla yücelere ermektir sevgi

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

21 Eylül Uluslararası Barış Günü Şiiri

21 Eylül, demek dünya için başlangıç,
Kin, intikam gömülsün nefisler kalmasın aç...

Barış, Rab'den tavsiye ruhlarda bedenlerde,
Savaş, men edilmiş şey hakikate ermede...

İnsan, Rab'bi dinlerse huzur dolar ortamın,
Bölüşülemez değil her ne varsa insanın...

Doğmadan hazırlanmış Rab'bimizden rızkımız,
Dayanışma da lazım barış, Rab inancımız...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

İnsan Olmak Gerek Şiiri

İnsan olmak zor zenaat,

İnsana vatan gerek,

Altında yaşayacağı bayrak,

Semalarında minare,

Minarelerinde ezan;

Vatansız, Bayraksız, Ezansız,

Bizleri izansız bırakma Yarabbi

Suat Zobu

Çiçek Yüzlü Çocuklar Şiiri

Daha taze filizken, bıyıkları terlememiş delikanlılar
Göğüsleri tomurcuklanmamışken kızların,
Anasının göğsünden süt emerken
Gözbebeklerinin feri söndürülen
Kırkı çıkmamış bebeler
Savaşlardan,
Kim vurduya giden
Yeryüzünden koparılan
Siyah beyaz,sarı boyunlu çiçek bahçeleri
Gökyüzüne her biri yıldız, cıvıl cıvıl
Renk tayfı oldular
Her gece sizi seyre dalarım,
Usulca bakarım ,çıt bile etmem
Bozulmasın dönen atlıkarıncanın
Zincirinin efsunu
Kıyamam
Geceleri gökyüzü asmazsa suratını
Buruşturmazsa yüzünü
Seyrederim sildikten sonra
Pencerimin buğusunu
Kıkırdayan kiraz dudaklı kızlar
Kara yemiş gözlü sırım delikanlılar
Doya doya uzanın
Zümrüt yaprakları sarkan
Ağaçların gölgesine
Özgürsünüz,koşulsuz
Ve şartsız
Arada yaramazlık yapanınız var ,
Görüyorum kayıyor gök mavisinden
İşte o an
Annelerin yüreğini dağlayan
Hasretin kırmızı leylim hançeri
Çığlıklar atıyor acısı
Şimdi haykırma zamanı
Avazınız çıktığı kadar haykırın
Dünyayı cehenneme çevirenlere
Yağdırın bereketli sevgi yağmurunu
Kara çalılar kurusun
Kör kuyular ebru nakışlasın alınlara
Kozalaklar ,tohumlar
Sizin güzelliğinizle çimlensin
Yeryüzüne sığdırılamadınız
Uçsuz bucaksız feza sizin
Pembe şeker helva bulutlar sizin
Uçan yağız atlara binin
Sürün gökyüzünün meneviş tarlasını
Döndürün dünyanın yüzünü sevgiye
Sevginin mühürünü taşıyan
Güzel kalpleriniz,elleriniz
Ayrılmasın birbirinizden
Her biriniz billur kartanesi
Uçurun barışın balonlarını yeryüzüne
Tükürün barutun üstüne ateş almasın
Çarpın yüzlerine dünyanın
Geniş kanatlı kapılarını
Hüküm kuşanmışlara
Bırakın darağacının yağlı ipini boyunlarında

Nurten Ataoğlu