Yaşlanınca Şiiri

Yaşlanınca Şiiri | net Ünal GÜNEŞDOĞDU

YAŞLANINCA
Ağrı vurur dizlere,
Çizgi dolar yüzlere,
Perde iner gözlere,
Yaşlanınca görürsün.

Bakar sisli görürsün,
Dinlenerek yürürsün,
Küle dönmüş kömürsün,
Yaşlanınca görürsün.

Kulak sesi duyamaz,
Kollar yumruk vuramaz,
Ciğer nefes alamaz,
Yaşlanırsan görürsün.

Dişlerin hep dökülür,
Kalanları sökülür,
Belin öne bükülür,
Yaşlanınca görürsün.

Ünal GÜNEŞDOĞDU

net Ünal GÜNEŞDOĞDU

YAŞLANINCA eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri net Ünal GÜNEŞDOĞDU

Yaşlılık Şiiri

Günler günleri kovalarken, zamanda ilerliyor
Dün daha çocuk iken, bu gün baba oluyor
Dertler kederler sırtına bindikçe de biniyor
Akrep yelkovan dönerken, insanda yaşlanıyor

Eski gülücükler nerde, suratlar somurtuyor
Yüze çizgiler girince, saçlarda ağarıyor
Aynalar düşman artık, bizi genç göstermiyor
Yaşlandık mı gerçekten yoksa, aynalar mı yalan söylüyor

Yılları horca harcarken, günler değerleniyor
Günleri bir yana bırak, saniye önemseniyor
Torunu kucağa alınca, bir de dede oluyor
Bunca tedirginlik neden, Ölüm mü yaklaşıyor...

Şeyhmus Sevilmez

Şeyhmus SEVİLMEZ

Var Şiiri

Önde bayrak ve flama
Arkada Türk gençliği var.
Genç, yaşlı gelmiş bayrama
Haz veren bir dinçliği var.

Bayram hakkınız sevinin
Gıpta ile bakan var.
Türklüğünüzle övünün
Binlerce şehit yatan var.

Gözleri çakmak başlar dik
Kalbinde haklı gurur var.
Nöbet tutarken Mehmetçik
Anadolu'mda huzur var.

Gökte çelik kanatlarımız
Yürekli pilotlarımız var.
Kara Fatma kızlarımız
Nene Hatunlarımız var.

Bağlıyız emanetine
Yeminimiz, andımız var.
Güvenmiştin milletine
Kan renkli bayrağımız var.

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Sende Bir Gün Yaşlanırsın Şiiri

Resulün emrine uyun
Yaşlılara saygı duyun.
Sen onlara kıymet ver ki
Senden ibret alsın soyun.

Bugün bana yarın sana
Saygı gerekir insana.
Kaşığına gelecektir
Ne doğrardıysan çorbana.

Yaşlı ne günlere kaldı
Gittikçe saygı azaldı.
Kimse sahip çıkmayınca
Huzur evleri tüm doldu.

Sende bir gün yaşlanırsın
El vermekten hoşlanırsın.
Elini öpen olmazsa
İçten yanar haşlanırsın.

Kasım KAPLAN

Kasım KAPLAN

Bebek Şiiri

Bir zamanlar o da bir bebekti
Hokka burunlu, al yanaklı,
Bir ömre bedel.
Şu gördüğün kavrulmuş el,
Pamuk gibiydi.
Eskiler içindeki bu kambur vücut,
Mis gibi kokan zıbınlar, fırfırlı elbiseler giydi.

Annesi ona "Gül kızım" derdi,
Sevip okşamak için sıraya girerlerdi.
Ya babası?
Getirdiği çikolatayı muzipçe cebinde saklardı
Onu ağlatmayı herkese yasaklardı.
Kızı incisi, emeliydi
Çok mutlu olmalı, hayatı sevmeliydi.

Ah! Hızla geçti yıllar işte
Seksen beş yıllık koca bir ömrü
İçiverdi bir dikişte.

Annesinin kiraz dudaklı, kalem kaşlısı
Şimdi huzurevinin en yaşlısı.
Gençler ondan kaçıyor. Neden?
Ruh aynı ruh, beden aynı beden.

Soruyor, gözleri nemli:
Görüntü bu kadar mı önemli?
Oysa şimdi anlatacak ne öyküleri var
Bir yıkılsa aradaki şu duvar!

Çare yok. Böyle gelmiş bu, böyle gidecek.
Şimdi bir zamanki tatlı bebek,
Saatler boyu pencerenin önünde
Birbirinin aynı günleri tüketmekte,
Bir an önce yanına alması için Tanrı'ya
Dualar etmekte.

(Kapılar kitabından)
Ümit Kilislioğlu Özger

Ümit Kilislioğlu