Muhammed (A.S.) Vahy Gelişi, ders ve çalışma notu

Muhammed (A.S.) Vahy Gelişi

Muhammed (A.S), kırk yaşına gelince, Allah(C.C) onun kerametini açıklamayı ve kullarına,onunla rahmet etmeyi dilediği zaman,Kendisine, ilk vahiy ve peygamberlik başlangıcı,uykuda Sadık rü`yalar görmekle olmuştur.

Peygamberimiz, altı ay bu hal üzere kaldı.

Yüce Allah, bu altı Ay içerisinde Peygamberine, Uykuda, sonrada uyanık Vahiy etti.

Peygamberimiz, her yıl, Ramazan ayında Hıra dağında bir ay itikafa girer,Kureyşilerin yapa geldikleri gibi, yanına gelen yoksullara yemek de yedirirdi.Peygamberimiz, kavminin sürü sürü putlara tapıp durduklarını gördükçe,onlardan uzaklaşmayı, Halvet ve Uzlete çekilmeyi özler, Hira dağına girer,Halvet ederdi.

Peygamberimiz (A.S),yüce Allah tarafından Peygamber olarak gönderileceği ve ilahi rahmetin, kulları, onunla ihsan olunacağı gün, gelmiş bulunuyordu.

Peygamberimiz; Ramazan ayının on beşinci cumartesi ve on altıncı pazar gecelerinde, Hira mağarasında uyuduğu bir sırada,Rüyasında, Vahy meleği Cebrail (A.S) atlastan bir kab içinde bir kitapla gelip Peygamberimize ``OKU`` dedi.

Peygamberimiz``Neyi okuyayım?`` diye sordu.

Cebrail,Peygamberimizi,nefesi kesilinceye kadar,sıktı

Peygamberimiz,kendisini ölecek sandı.

Bundan sonra,Cebrail (A.S),bırakıp Peygamberimize,`` OKU``! dedi.

Peygamberimiz ``Neyi okuyayım?`` diye sordu.

Cebrail Aleyhisselam,Peygamberimizi,tekrar,nefesi kesilinceye kadar sıktı.

Peygamberimiz, kendini ölecek sandı.

Sonra, Cebrail Aleyhisselamın sıkmasından kurtulmak icin``Neyi okuyayım?`` diye sorduğu zaman, Cebrail Aleyhisselam, Alak suresinin başındaki beş ayeti okudu.

Peygamberimiz de, onları, okudu.

Cebrail Aleyhisselam, ayrılıp gittiği ve Peygamberimiz,uykudan uyandığı zaman, o ayetler,, sanki,bir kitap olarak Peygamberimizin kalbine yazılmış gibi idi.

Peygamberimiz, mağaradan ayrılıp Hidra dağının ortasına geldiği zaman,gökten,bir ses işitti ki: ``Ya Muhammed! Sen, Allahın Resulüsün! Ben,Cebraillim !`` diyordu.

Peygamberimiz,başını kaldırıp bakınca, Cebrail Aleyhisselam`i ayaklarını,göğün ufukuna basmış bir insan suretinde gördü!.

``Ya Muhammed! Sen, Allahın Resulüsün!Ben, Cebraillim! Diyordu.

Peygamberimiz,duraklamış, Ona, baka kalmıştı.

Ne bir adım ilerleyebiliyor,ne de,gerileyebiliyordu!

Eve döndüğünde ,gördüklerini hazreti Hatice ye anlattı,hazreti Hatice,``Sana Müjdeler olsun!

Yüce Allah sana ,hayırdan başka bir şey yapmaz.!diyerek onu teselli etti.

Editör

Muhammed A.S Vahy Gelişi Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Ders notları