Sen, tat katayım, dedin genini ayıkladın,
Az biraz GDO'yla hormonlarla buladın...
Yarısı çöpe gitti kalanı kokuşmakta,
Rab sana günah yazar israfın tam dorukta...
Yeter artık oynama havam suyum kalmadı,
Acı patlıcan bile mazide hatırlandı...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kargaşalar tümden var dindirilmez hâlde,
İnsan, denilen varlık belirli seviyede...
Bakınsan bulamazsın örnek davranışlı kul,
Çabalama peşinde açılsa dahi okul...
Bizler, ne için geldik yoksa hiç mi gelmedik?
Yerleştirildik de yere terk mi edildik?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ayrılamaz gibiydi çünkü yanımızdaydı,
Öksüz olduğundan mı adeta bağımlıydı?
Bir sorun mu vardı da evden ayrılmıştı?
Şu karlı kış gününde o, bizden çok uzaktı.
Yedi gün kadar geçmiş o, ortalıkta yoktu,
Dedim, o kesin öldü çünkü endişem çoktu.
Biz, ceset arıyorduk ama göremiyorduk,
Kar fırtınalarından, kardan bulamıyorduk.
Tam ümit kesmiş iken çarşıdan dönüyorduk,
Mahalleye gelirken hayal mi görüyorduk?
Apaçık bize doğru Minnoş yaklaşıyordu,
Yolun orta yerinden amaçsız yürüyordu.
Sevincim çok fazlaydı vardı bunu koruyan,
Evlerine alıp da bağırlarına basan...
Minnoş, deyince geldi o özel sesiyle,
Kucağıma atladı şahsa has sevgisiyle.
Aldık kucağımıza eve kadar getirdik,
İnan ki karnı toktu anladık ve sevindik.
Kedi sevenler vardı Rabbimize bin şükür,
Vicdan hem güzel bir şey hem sevabı büyüktür.
Şu an bizde de vardı çok farklı sarı renkte,
Evinden uzaklaşmış misafir vaziyette...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Nefisler ki hep bencil,
Kediyi suçluyorlar,
Sen kendi nefsinden kork,
Onlar zulmetmiyorlar...
İnsan denge bozucu,
Nesiller yok edici,
Kedi nankör değildir,
İnsanlar buğz edici...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK