Affedenler
Bir yaprak dökümü, zaman.
Bir gün ışığı, göze görünen.
Bir tatlı an belki.
Yada, hüznün tam ortası...
Mevsim hicaz.
Mevsim yaz...
Bunu al, bir kenara yaz.
Bir kış güneşi, umutlar.
Ölüyor bak, karanlıkta...
Havada, yağmur yüklü bulutlar.
Affedenler azınlıkta...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen Kızılay Neferisin
Kan verdin, bak hayat verdin.
Bu toprağa, fidan dikdin.
Umutsuzlara can verdin.
Sen Kızılay, neferisin.
Çok hayatlar, sana muhtaç.
Kan ver, sen ol, başlara taç.
Acılara da, bir ilaç.
Sen Kızılay neferisin.
Bu gün ona, yarın sana.
Bu vazifeni yapsana.
İnsanlar muhtaç, hep kana.
Sen Kızılay neferisin.
Kaza ve doğal afetler.
Bitmez ki hiç felaketler.
Bitsin bu sefaletler.
Sen Kızılay neferisin.
insanlık için sen kan ver.
Hastaya, muhtaca can ver.
Bağışçılara heyecan ver.
Sen Kızılay neferisin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Şairler De Sever
Belki de, belli etmiyorum, duygularımı.
Belki de, bölüyorumdur, hep uykularımı.
Sen bakınca, hiç göremezsin, kuytularımı.
Şairler de, ağlar güzelim, sen bilemezsin.
Duygular şiirde, satır satır, mısra mısra.
Heyecanlar gelir, hece hece, sıra sıra.
Sevincim, gülüşüm geliyor, hep yanım sıra.
Şairler de, sevinir güzelim, bilemezsin.
Şairi anlamak ve sevmek, yürek mi ister?
Sende o yürek var mı ki? Ürkek mi hisler?
Satırlarda aşk var, sevgi var, cesaret sende.
Şairler de, sever ki; hem nasıl, bilemezsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Mavi Gözler
Deniz dalgaları köpük.
Yarim vermez bir öpücük.
Ben o yare kurban olam.
Güzel yüzünde gülücük.
Oy dalgalar sıra sıra.
Yarim gelir seke seke.
Yandım gittim oldum çıra.
Kalmaz aşkta tek bir leke.
Deniz açık, mavi mavi.
Yarin gözleri masmavi.
Baktıkça bakasim gelir.
Sanki rengidir semavi.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
