Aids Şiiri

Günüm Kalmadı

Bütün varlığımı aldı elimden,

Feleğe diyecek sözüm kalmadı.

Yıllardır ayrıyım o sevgilimden,

Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.



Bağban kayıp bağlarımda hazan var.

Sahipsiz bahçemde,gezip tozan var.

Ben yaparım ama başka bozan var.

Bakıp koklayacak gülüm kalmadı.



Yana yana ateşine kavruldum.

Yar yoluna gide gide yoruldum.

Tam varmışken kapısından kovuldum,

Ardından koşacak halim kalmadı.



Dostlar gitti yalnız kaldım burada.

Çok bekledim eremedim murada.

Sevdiğimi tam diyecek sırada,

Tutuldu diyecek dilim kalmadı.



Yıllar gitti yaşlılığı getirdi.

Eski dostlar vefasını yitirdi.

Sevda yedi yüreğimi bitirdi.

Artık dayanacak gücüm kalmadı.



Bahar geldi ,dağlar koku süründü.

benim gönlüm gama, yasa büründü.

Yolun sonu geldi,menzil göründü,

Artık yaşayacak günüm kalmadı.

Şubat_2004

Kasım KAPLAN

Biliyormusun..?

Bir gece ki kaostan üstüme kapanıyor,

Ne Ay da bir tebessüm,ne ışıklar yanıyor,

Çıktığım sokaklarda,her yer hüzün kaynıyor,

Ne sözüm geçti kalbime,ne de yorgun beynime.biliyor musun?



Perde perde karanlık,benliğimi sardıkça,

Dağlar enseme binip,gök kubbe alçaldıkça,

Sessizliğin hançeri yüreğimi yardıkça,

Ne korkular yaşadım,ne dert attım içime ,biliyor musun?



Uyuşmuş bir beyinle düşündüm sensizliği,

Anlattım derdimi de ağlattım sessizliği,

Sordum hep sarıldığım yastığa bensizliği,

Ne bir tek cevap verdi, ne de baktı yüzüme,biliyor musun?



Saatler kaç dakika,kaç saat bir saniye?

Ömrümün yarısını ettim sana hediye,

Gök kubbe yi açacak,bir haber gelsin diye,

Ne adaklar adadım,ne dil döktüm Rabb’ime, biliyor musun?



Korkuyorum ilk defa ,korkuyorum şafaktan,

Bir yatıp uyumak var,ve kalkmamak yataktan,

Bir çiçek koklayarak boğulduğum bataktan,

Ne lanetler okudum,ne zulmettim kendime, biliyor musun?



Yıllardır görmediğim tanıştım gözyaşımla,

İnce bir perde kaldı,ölüm ile yaşamla,

İsmin için pazarlık ettim mezar taşımla,

Ne çiçek koydum üstüne,ne su döktüm kabrime, biliyor musun?



Dolaştım saatlerce,gelemedim kendime,

Acı duymamak için zehir sundum kalbime,

Acınacak bir halde geldim tekrar evime,

Ne döndüm yaşamaya,ne yürüdüm ölüme,biliyor musun?

17.01.04

Kasım KAPLAN

Piyonların Savaşı

Bir rahle üstü yazı tahtası

Hayatın bölüm, reklâm arası

Kimin kiminle kavgası

Bir var olma sevdası

Gölgeler var altında

Gözün seçmediği ışık burası

Çıktı işte akşam yıldızı

Karşısında binlerce arkadaşı

Dünyanın her yerinde aynı

Şafağın atışı

Ayın çıkışı

Bir ayrı dünya burası

Şahların elinde

Piyonların savaşı.

Recep KAPLAN

Kasım KAPLAN