Ey Tevrat’ta Ahyed!
İncil’de Ahmed!
Kur’an’da Muhammed!
Sensin âlemlere rahmet!
Âlemler eder sana muhabbet.
Seni okumak,
Seni tanımak,
Seni anlamak,
Gül misali sana susamak,
Budur işte asıl yaşamak!
Yâ Resûlullah!
Bir işaretinle şakk etti Kamer,
Avucunda zikreyledi aşkla hacer,
Risaletine şehadet etti nice şecer,
Zerreden şemse her şey davanı tasdik eder.
Seni okumak,
Seni tanımak,
Seni anlamak,
Gül misali sana susamak,
Budur işte asıl yaşamak!
Ey Vedûd’un habibi!
Ey kalplerin tabibi!
Hidayetin güneşi!
Enbiyanın hatemi!
Tevâzunun madeni!
Seni okumak,
Seni tanımak,
Seni anlamak,
Gül misali sana susamak,
Budur işte asıl yaşamak!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Rahmetine müjdedir,
O hikmetli rüzgarlar,
Yüklenip getirilir,
Yağmur yüklü bulutlar.
Meyyit bir beldeye ,
İndirilir yağmurlar,
Çıkarılır sebzeler,
O sanatlı meyveler.
Gel şu tasarrufa bak!
Dirilir ölü toprak,
İbretle bir daha bak!
Mevtayı da böyle çıkarır Hakk.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey nefsim!
Sonbaharda yapraklarını döken ağaç misillü,
Kâinat ağacının yaprakları dökülüyor,
Her gün bir sevdiğin ölüyor,
İşte bu ölümdür ki gaflet denen uykunu bölüyor,
Yakında sana da vedâ görülüyor,
Hâl böyleyken tüm vaktini bu fâni dünyaya sarfetmek,
Kendini burada ebedî zannetmek,
Ne kadar da bâtıl, güneş gibi görülüyor.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Yakıyorlar,
Yıkıyorlar,
İnsanları vuruyorlar,
Fitne fesat saçıyorlar,
Onlar Hakk’ı bilmiyorlar.
Koş!
Koşalım,
Coş!
Coşalım,
Tevhidde buluşalım,
Aşktan bir dünya kuralım,
Hakk’a toptan kul olalım.
Yakıyorlar,
Yıkıyorlar,
Camileri, mabetleri
Bombalayıp duruyorlar,
Onlar Hakk’tan korkmuyorlar.
Koş!
Koşalım,
Coş!
Coşalım,
Secdede buluşalım,
Aşktan bir dünya kuralım,
Huzuru Hakk’ta bulalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN