Ey insan!
Nedir seni uzak tutan,
Sana her an tuzak kuran,
Secdeden alıkoyan?
…
Nefsini görme üstün!
Yoksa Rabbine mi küstün?
…
Peki neden küstün?
Bir hiçken, yok iken
Seni var ettiği için mi?
Taş yapmayıp,
Bitki yapmayıp,
Hayvan yapmayıp,
İnsan olarak yarattığı için mi?
Sana gözler, kulaklar
Dil ve dudaklar
Eller, ayaklar
Akıl ve kalp verdiği için mi?
Sana iştihalı bir mide verip,
Yeryüzünü de sofra gibi serdiği için mi?
Gözüne renkler âlemini,
Kulağına sesler âlemini,
Diline tatlar âlemini,
Bir sofra gibi serdiği için mi?
Hastalandığında şifa bulasın diye,
Yeryüzünü bir eczane suretinde yarattığı için mi?
Sevgiyi halk edip,
Sana da sevme kabiliyeti verdiği için mi?
Kâinatı bu derece sanatlı yaratıp,
Hizmetine sunduğu için mi?
Kâinatı bir saray gibi halk edip;
Güneş’i lamba,
Ay’ı kandil,
Yıldızları mumların yaptığı için mi?
Bu saraya çiçekleri halılar gibi serdiği için mi?
Peygamber gönderip, eğriyi doğruyu öğrettiği için mi?
Sana ebedi bir hayat lütfedeceği için mi?
Saymakla bitiremeyeceğimiz daha nice ihsan…
Secdeyi gerektirmiyor mu ey insan?
“Haklısın, secde edeceğim
Bu nimetler karşısında nankör olmamak için.”
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Oku!
Âyâtı, Kur’an’ı oku!
O var edendir yoku!
Oku!
Semayı, arzı,
Tüm mahlukatı oku!
Oku!
Kameri, gezegenleri,
Tüm galaksileri oku!
Oku!
Dağları, denizleri,
Sinekleri, semekleri oku!
Oku!
Nebatatı, hayvanatı,
Gülü, bülbülü oku!
Oku!
Gündüzü, geceyi,
Eşsiz hikmeti oku!
Oku!
Baharı, kışı,
Eşsiz kudreti oku!
Oku!
Meyveleri, sebzeleri,
Eşsiz rahmeti oku!
Oku!
Kâinatı, tüm mahlukatı oku!
O var edendir yoku.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Allah derim, Allah derim
Şirki redderim.
Allah derim, Allah derim
Ben iman ederim.
Allah derim, Allah derim
Ben tevhide giderim.
Allah derim, Allah derim
İslâm’a girerim.
Allah derim, Allah derim
Rabbim Sana teslimim.
Allah derim, Allah derim
Tevekkül ederim.
Allah derim, Allah derim
Sevgine ererim.
Allah derim, Allah derim
Abdal abdal gezerim.
Allah derim, Allah derim
Aşkınla eririm.
Allah derim, Allah derim
Mecnundan beterim.
Allah derim, Allah derim
Huşûya ererim.
Allah derim, Allah derim
Secdeyle yükselirim.
Allah derim, Allah derim
Sana’dır davetim.
Allah derim, Allah derim
Visale ererim.
Allah derim, Allah derim
Ben Sana dönerim.
Allah derim, Allah derim
Kabre girerim.
Allah derim, Allah derim
Kudretini seyrederim.
Allah derim, Allah derim
Haşredersin gelirim.
Allah derim, Allah derim
Boynumu bükerim.
Allah derim, Allah derim
Rahmet ümit ederim.
Allah derim, Allah derim
Rızana ererim.
Allah derim, Allah derim
Cemalini seyrederim.
Allah derim, Allah derim
Muradıma ererim.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Dost Dost'undan Hiç Olur Mu Ayrı?
Aşkın bulmuş,
Şaşkın olmuş,
Hep ağlıyor,
Can dağlıyor,
Şol Şems-i Şuarâ,
Her dizesi,
Gönlündeki tek Yâr’e,
Her zerremde,
Aşk açmış bir yara.
Dost Dost’undan,
Hiç olur mu ayrı?
Ey Rabbim!
Dost yoktur Sen’den gayrı.
Yol gözlerim,
Hep özlerim,
Hak sözlerim,
Bak gözlerim,
Şol meleği ara!
Dost Dost’undan,
Hiç olur mu ayrı?
Ey Rabbim!
Dost yoktur Sen’den gayrı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN