Allâh Mazlumdan Yanaydı
Otobüs hattı kalkmış gelişmiş sıkıntılar,
Dolmuşlarsa çok nazlı almazsa almıyorlar…
Hat tek olduğundandır mecburiyet gelişmiş,
İsterse almıyorlar ki usul şekillenmiş…
Sürekli gider gelir yemek yer ve dönerdik,
Çarşım olmadığından erzaklar getirirdik…
Nefret güdüyorlarmış pek hoşlanmıyorlarmış,
Adamdan değilmişiz adam saymıyorlarmış…
Ne olduysa kızgınlar şahsımızın haline,
Kindar olduklarından kandılar hislerine…
Dediler, almayalım hocamız zorda kalsın,
Görsün bekârlığını, yürüsün adım atsın…
Israrla almadılar el işaretleriyle,
Binme Hocam, dediler alaylı düşünceyle…
Boş yer bulunsa da olmaz hocam dediler,
Yürümek zorundayken nefretle izlediler…
Yolun tekliğindendir sinyal yakıp geçtiler,
Üç kilometre kadar yolu yürü dediler…
On bir dakikada bir önümüzden geçtiler,
Karşıdan gelenlerse arkamızdan geldiler…
Altı bin beş yüz adım yani bir saat kadar,
Hatta biraz fazladır pek de olmadı zarar…
Bir gün sual sordular hocam hep yürüyorsun,
Dedim, bizi almazlar aracı olur musun?
Dedi, konuşacağım seni alacaklarmış,
Hiç sorun çıkmayacak yapmayacaklar yanlış…
Derken hat nedeniyle güzergâhlar değişti,
Hastaneler taşındı gelen giden eksildi…
Şimdi boş gidiyorlar ısrarla alıyorlar,
Eski iştah kalmadı kâr da edemiyorlar…
Diyorlar, neyse geç bin bari seni alalım,
İyilik edelim seni yararlandıralım…
Hani bedava değil tak verip ödüyoruz,
Dört lira elli kuruş gidiş geliş veriyoruz…
Hocamız, çok mazlumdu onu zora koştular,
Yüreğini üzdüler, zamanını aldılar…
Hocam üç yıl yürüdü parası olsa dahi,
Şikâyet de etmedi vallahi de billahi…
Yolda dua okudu sureler ezberledi,
Arapça’yı belledi biraz hadis öğrendi…
Hocamız garibandır onunla uğraşmayın,
Rab hocadan yanadır dolmuşunuza alın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Eskiciden, Yeni Büro Sandalyesi
Konu evime gelen sandalye hikâyesi,
Eskiciden alınmış bir büro sandalyesi...
Düzen yoksunluğundan dert içerisindeydim,
Sıkıntılarımızla usul bilmemekteyim...
Bu yüzden bel, boyun, sırt, göğüste, ağrılarım,
Kollarım, dirseklerim ve ayak tabanlarım...
Her birisinde fıtık romatizma kökenli,
Astım, tansiyon, derken yaşarım ürkek hâlli...
Davranışım sevilmez saygım eksilmese de,
Hoşgörüm hâlâ sonsuz şahsımız itilse de...
Sıkıntımın bir kısmı hep duruş bozukluğu,
Odamın düzensizliği, imkân yoksunluğu...
Ya verilmiş ilaçlar şifa sağlamıyorlar,
Zehirlenmiş gibiyim ruhsatlı hastalıklar...
Evin biçimsizliği kedilerin çokluğu,
Şükür ev sahibim vermez huzursuzluğu...
Bugün yine meşguldüm yatak, yorgan yıkadım,
Etrafı, temizledim, sonra yorgan kapladım...
Odamı düzenledim, ekran karşıma geldi,
Hiçbiri hakkım değil yüreğimiz incindi...
Kediler doysun yeter Rab rızası gereği,
Çünkü onlar da kuldur merhametin ereği...
Yeni sandalye aldım odayı düzenledim,
Bu büro sandalyesi az keyif edeceğim...
Elden düşme sayılır getirdiler evime,
Kocaman siyah bir şey gerektir ki neyime...
Besmeleyle oturduk haddim olmayarak,
Biraz da duygulandık çünkü etmiyorduk hak...
Gerçekten de yaradı biz, boşa yaşamışız,
Ayaklar kuvvet aldı rahatladı sırtımız...
Az alçak olduğundan dirseklerim düzeldi,
Sinir sıkışmalarım fazla engellenmedi...
Eski sandalyemizi önümüze uzattım,
Caiz hâlle ayak ayak üzerine attım...
Hakkım olmayacaktı bu güzelim sandalye,
Haddimi bilmiyorken vicdanım sızlar niye?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Acılarını Belli Edemeyen Hayvan Dostlarımızı Anlamalıyız
Merhamet Rab'bimizden, âcize yardım demek,
Ağzı dili olmayan mahlûkatı düşünmek...
Yorulabiliyorlar, acıkabiliyorlar,
Susayabiliyorlar, üzülebiliyorlar...
Aynı bizler gibiler, dinlenmeleri gerek,
Hakları da olmalı maksat anlayabilmek...
Onları üzmemeli onlar, dostlarımızdan,
Vicdan gözetilmeli onlar canlarımızdan...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Akılsız Koca
Zararlı ürünlerle, itibarı kalmamış,
Zalimliği zorbalık, dövmekten utanmamış...
Ayakkabıyla girer, ta içeriye kadar,
Açıkçası kabadır, verdiği şey ki zarar...
Karısını gezdirmez, sigarasını içer,
Çocuğunun yanında, her argo lâflar söyler...
Adam diye övmüşler, kefilleri çok fazla,
Evlilik kutsal şeydi, yürüyor akılsızla...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
