ANNEMDİR BENİ KOKLAYAN
OKŞAYIP BAĞRINA BASAN
DOKUZ AY BENİ KARNINDA TAŞIYAN
ANNEMDİR BENİM ANNEM
TÜM ANNELER MELEKTİR
DİKKAT EDİN KIYMETİNİ BİLİN
ÖLÜNCE ANLARSINIZ ANNENİZİ
AMA SAKIN İŞ İŞTEN GEÇMESİN
İsimsiz
Görmedim hayır ben bu kullardan
Kullar değil de beni Allah sevsin
Görmedim ben hayır fani dünyadan
Kullar değil de beni Allah sevsin
Kaderimi yazmış ben çekerim
Mevlam büyüktür Allah kerim
Beni seveni ben çok severim
Kullar değil de Allah sevsin
Yaradan her şeyi güzel yaratmış
Kullarsa dünyayı her gün karartmış
Kullar yıpratıp köşeye atmış
Beni kullar değil de Allah sevsin
Ben garibim alınmaz ahım
Bende bir kulum çoktur günahım
Etme kullara muhtaç eyleme Allah'ım
Kullar değil de beni Allah sevsin...
Kederli Şair Mehmet 23
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
ANNEMDİR BENİ KOKLAYAN
OKŞAYIP BAĞRINA BASAN
DOKUZ AY BENİ KARNINDA TAŞIYAN
ANNEMDİR BENİM ANNEM
TÜM ANNELER MELEKTİR
DİKKAT EDİN KIYMETİNİ BİLİN
ÖLÜNCE ANLARSINIZ ANNENİZİ
AMA SAKIN İŞ İŞTEN GEÇMESİN
İsimsiz
dur be zaman
ne bu insafsızlık
rüzgarın önünde yaprak misali
savurdun beni derelerden tepelerden
her yanım delik deşik
böyle olmamalıydı
zaman bu kadar hızlı
Bu kadar acımasız olmamalıydı
sarılmalıydık
koklaşmalıydık
zaman bu kadar acımasız
Bu kadar insafsız olmamalıydı.
İsimsiz
Sen !
Uykusuzluk nedir bilir misin?
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı?
Gözlerini tavana dikip, düşündüğün oldu mu bütün gece?
Ve bütün bir gün, belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Gelmeyince, seni aramayınca, ölesiye ağladın mı?
Sonra çekilip en kuytusuna yalnızlıkların, dev bir ağacın altında ölmeyi,
bir teselli aramayı ,ıssız parklarda, tenha sokaklarda,
deli divane yollara düşüp, yaşlanmış bir köpek gibi,
eskimiş bir gömlek gibi, atılmış hissettiğin oldu mu?
Sevmekten, günler, geceler boyunca yürümekten, yüreğin hiç yoruldu mu?
Sen ! yalnızlığın acısını bilir misin?
Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına?
İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtımı?
Bütün gururunu çiğneyip, sevdiğinin geçtiği yollarda,
bastığı toprakları eğilip öptün mü?
Sen !
Çaresizlik nedir bilir misin?
Sen !
Yokluk nedir gördün mü?
Yanan başını duvarlara vurup,
parçalamak geldimi içinden?
Sen !
Her gün bir defa daha öldün mü?
Böyleyim diye ayıplama beni.
Bir gün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırım,
yaralı ve yenik bir insan gibi, darılma!
unutma ki her seven adsız bir kahramandır.
Unutma ki insan sevebildiği kadar İNSANDIR...
İsimsiz