Çocukluğumundan gelen, bir candın.
Kır saçlıydın, minyon bir adamdın.
Yaşarken şakacı, şen biriydin.
Sen benim, en küçük amcamdın.
Sen küçüklerle, küçük olurdun.
Büyüklerle, hep büyük olurdun.
Sülalede, saygı duyulurdun.
Bu gün, yaradanına kavuştun.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ruhum daralıyor, canım sıkılıyor.
Bir mengene var, sanki beni sıkıyor.
Neşem yok oldu, hüzünler sardı beni.
Acı, sevincin içinden, sıyrılıyor.
Kafam dalgın yine, gözler bak buğulu.
Bu kıskaç, gelmedi bana hiç uğurlu.
Darlandıkça darlandım, oksijen lazım.
Yoksa sağır edecek, gelen uğultu.
Keder olmasaydı, uçardık keyiften.
Bazen de güleriz biz, çakırkeyiften.
Kimse için, kendini, üzmeye değmez.
Dertler gelince, kaçmak lazım, hafiften.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seni görünce yazdım, aşkın ilk güftesini.
Kalbim ritmi ile yaptı, bak ilk bestesini.
Birlikte çalsak bu aşkın, ilk melodisini.
Senle bilikte yazsak, savdanın şiirini.
Sözler sen ol, notalar ve müzik ben olayım.
Beste sen ol, solist ve şarkılar ben olayım.
Biz, ölümsüz bir şarkıda, şah eser olalım.
Tüm seven yüreklere, hep aşk ile dolalım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Geçmişteki, o pişmanlıklarımla yüzleşiyorum.
Neden? bunları yaşadığımızı, sorguluyorum.
haklısın, geçmişte birçok hatalar yaptım belkide
Kaybolup gittik, nedensizce bu bitmez çelişkide
Şimdi pişman, benle af isteyen bu yorgun yürek
İçimde maziden kalan hislerim, bitap ve ürkek.
Yalnızlığım ve ben sevgili olduk, seni anıyoruz.
Birbirimize sıkıca sarılıp, hep ağlıyoruz.
Affet birtanem, bu adam yürekli ve sana mahkum.
Bağışla can tanem, bu aşk sürekli ve sana mecnun.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL