Sıkma Canını
Ruhum daralıyor, canım sıkılıyor.
Bir mengene var, sanki beni sıkıyor.
Neşem yok oldu, hüzünler sardı beni.
Acı, sevincin içinden, sıyrılıyor.
Kafam dalgın yine, gözler bak buğulu.
Bu kıskaç, gelmedi bana hiç uğurlu.
Darlandıkça darlandım, oksijen lazım.
Yoksa sağır edecek, gelen uğultu.
Keder olmasaydı, uçardık keyiften.
Bazen de güleriz biz, çakırkeyiften.
Kimse için, kendini, üzmeye değmez.
Dertler gelince, kaçmak lazım, hafiften.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Engellemeyin!
Bakın, ben bir, bedensel engelliyim.
Sizler beni, böyle tanımladınız.
Doğuştan, kaderime, çengelliyim.
Belki de, bu yüzden, yadırgadınız.
Kimse, engelli olmayı, istemez.
Kaderine, müdahale edemez.
Bize acımayın, empati kurun.
Yoksa vicdanınız, hesap veremez.
Ben isterim, hayata tutunmayı.
Sevilmeyi ve unutulmamayı.
Bana, bu konuda, sen yardımcı ol.
Bırak artık, acıyarak bakmayı.
Her insan, bir engelli olabilir.
Sonradan da, engelli kalabilir.
Ne oldum deme, ne olacağım de.
Düşünce, seni senden, alabilir.
Bedensel ve zihinsel engelliler.
Biz insanların, gerçek sınavıdır.
Onlar yürekte, olan sevgililer.
Bu merhametin, ölümsüz savıdır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşkın Felsefesi
Bitirilen, sevgimin ardından.
İçten ve hepten, arınacağım.
Uzaklaşacağım, bak yanından.
Kendime, sıkı sarılacağım.
Bazen, içten olgunlaşmak için.
Yanmak gerekir, hep, için için.
Güven tazelemek, zaman alır.
İnsan sorar ki, neden ben, niçin?
Herkeste var, bir riya maskesi.
Sevgiymiş, aşıkmış, hep göstermelik.
İnsanda, güzel rüya hevesi.
Bu rüyalar, filmler, tek perdelik.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşkta Adalet
Adalet isteriz, hep adalet.
Olmasın sevgide, hiç ihanet.
Başkasında ise, eğer gözü.
Bak, aldatılmaya, bir dalalet.
İki tarafta, olsunlar adil.
Böyle ister ki, seven, bunu bil.
Kimse anlamaz, diye sanma.
Kaçamak bakış bile, olur delil.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
