Arayıp Sormasın Beni
Benden selam söyleyin, o vefasıza!
Bundan sonra, arayıp sormasın beni.
Unutup adını ya dost, sildim gönülden;
Bir başka yar sevmez, sanmasın beni.
Yıllarımı heba ettim, boşu-boşuna!
Dert deryası ömrüm, başlı başına.
Meyil etmem ya dost, onun yurduna;
Boşa el alemden, sormasın beni.
Sefil baykuş gibi, viranda kalsın!
Oturup o kendi, haline baksın.
Dönüp gelir diye ya dost, bekleyip yansın;
Hayalinde düşünde, görmesin beni.
Mevlasından başka, bir yar dilesin.
Kul Okyayı gayri, öldü bellesin!
O kendi kendine ya dost, çalıp söylesin;
Her iki çihada, görmesin beni.
Hanifi OKYAY 28.09.2018 / 10:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hoşça Kal
Bilmem kaç yıllık ise içtim kadehinden
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Senin olsun bütün o ihtişamın
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Deremedim has bahçedeki gülünü
Sert vurdu kader erken büktü belimi
Söyle ne olur başın arşa değdi mi
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Sanma ki sana kalacak bu güzelliğin
Kader de ne yazılı ne var bilmediğin
Senin hayatın ise elbet vardır bildiğin
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Kul Okyay rüzğarın önünde yaprak
Kel başı taramıyor şimşir tarak
Bu yolun sonu elbet kara toprak
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Hanifi OKYAY / 10,03,2013 / 11:39
BESTELENDİ:
SÖZ : Hanifi OKYAY
Müzik ve beste: Şevki OKYAY
Hanifi OKYAY
Bekliyorum Affedersin Diye
Gözleri alev-alev, sanki volkan gibi!
Sözleri kurşun misali, deler yüreğimi.
Yıldırımlar düşüyor, hilal kaşlarından;
Bekliyorum bir gün beni, affeder diye.
Biliyorum, bütün hata suç bendedir.
Affetmek senin, büyük keremindendir.
Kul hata işler canım, affetmek erdemdir;
Bekliyorum bir gün beni, affedersin diye.
Yar gönlünden siler diye korkuyorum!
Her cezaya katlanırım çok seviyorum.
Gül dalında sevilirmiş Çok geç anladım;
Bekliyorum canım beni, affedersin diye.
Ne tadım var ne huzurum, yorgunum yorgun!
Ne sana dargınım canım ne de kırgın:
Zavallı yüreğim bir tek sana vurgun;
Bekliyorum bir gün beni, affedersin diye.
Hanifi OKYAY 01.06.2019 / 21:40
Hanifi OKYAY
Gönül Yetmez Mi
Bakta gör halimi neyledin bana!
Şu perişan halim, gönül yetmez mi?
Sen neler getirdin? Bu garip başıma!
Saçlarımı yolduğum, gönül yetmez mi?
Aular içtim-içtim, şerbet diyerek.
Nasıl düştün sevdaya, aşkı bilerk?
Dipsiz bir kuyuda, içini çekerek;
Sesizce ağladığın, gönül yetmez mi?
Acımadan geçip gitti, vefasız yıllar!
Söyle sana ne etti, bu garip ihtiyar?
Söyle gönül bana, sana kim yanar?
Kimsesiz kaldığım, gönül yetmez mi?
Kul okyay der ki! Giden gelmiyor!
Kara sevdaya düşen, iflah olmuyor.
Bu dünya da dengi, dengini bulmuyor;
Aslı gibi yandığın, gönül yetmez mi?
Hanifi OKYAY 10,05,2018 / 11:00
Hanifi OKYAY
