İnsafsız Yıllar
Bekleyen de benim beklenen de!
Bana neler ettin? Sen böyle yıllar.
Özleyen de benim özlenen de!
Sen bana neler ettin? İnsafsız yıllar.
Ne mal verdin nede bir yar dünyada!
Duygularım isyanda, aklım firar da:
Şu ellerim yakanda her iki çihanda da;
Sen bana neler ettin? Vefasız yıllar.
Neydi benden istediğin? Allah aşkına!
Erken kar yağdırdın gönül dağıma:
Acımadın kul okyay'ın gözün yaşına;
Sen bana neler ettin? Hayırsız yıllar.
Hanifi OKYAY 10.10.2010 / 10:10
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gönül Vurgun Yedi
Gönül vurgun yedi dostun elinden!
Arayıp da sormaz zalım halimden.
Ben bıktım usandım elin dilinden;
Dost sineme hançer vurduktan sonra.
...Eylen turnam eylen, kendini yorma.
...Sende ben gibi aşk oduna yanma.
...Her selam vereni dostundur sanma;
...Hüseyin Ker'bela da kaldıktan sonra.
İnsan sevdiğine böyle mi yanar...
Kanar yürek yaram, sol yanım sızlar.
Güllerin dalına kargalar konar;
Dost bağıma gazel düştükten sonra.
...Kul Okyay bu dünya,zalımın dünyası.
...Aslı hanı yakmış,keremin sevdaı.
...Söyle nereye gittin, başımın belası...
...Beni onulmaz derde saldıktan sonra.
Hanifi OKYAY 15.01.2020 / 11:06
Hanifi OKYAY
Emmioğlu
Zaman mı değişti yoksa insanoğlu mu?
Biz ne olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Çağ mı atladık yoksa geri mi gittik!
Biz kim olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Yaban elde hemen tanışıp kaynaşır’idik;
Acı soğan ile kuru ekmeği bölüşür’idik,
birlikte ağlayıp birlikte güler’idik;
Şimdi bacı gardaş düşman olduk emmioğlu.
Ayıptır söylemesi herkes kuyu kazıyor;
Nimet çok geldi yiyip-yiyip de azıyor!
İnsanlar cin olmadan adam çarpıyor;
Hakkı hukuku unuttuk be dayıoğlu.
Herkes neşrediyor ne yiyip içtiğini
Bebeler kendisi giyiyor kendi seçtiğini
Cılız diye köylü bile biçmiyor ektiğini
Biz Rahman'a şükrü unuttuk be emmioğlu.
İnsan onuru satılık bir paket makarnaya!
Reçberimin yüzü yok! Gidemiyor tarlaya;
Sümüklü bu ne iğrenç bir şey diyorlar bamyaya
Biz kaderi kısmeti unuttuk be halaoğlu.
Abdest'i namazı -niyazı askıya aldık,
Kur'an-ı torbalayıp duvara astık;
Oruç'u zekat’ı kazaya sefere saydık:
Biz dini İslam-ı da unuttuk be emmioğlu.
Hiç saygı kalmadı ana ile babaya!
Çok menfaatler girdi gardaş ile araya,
damlar da yatar iken sımaz olduk saraya;
Biz aile bağlarını da kopardık be emmioğlu.
Nacizane birazcık dukundum gönül telinize.
Bir çareyim sığınmak istedim merhametinize.
Kul Okyay inanın muhtaç tatlı dilinize.
Biz sevgiyi, saygıyı da mı unuttuk be emmioğlu?
Hanifi OKYAY 27,03,2013 /14:30
Hanifi OKYAY
Doğar Yaz Ayları
Gönül ne gezersin ıssız sahrada!
Dert veren derman vermez mi sandın?
Beyhude dolaşıp, yanma dünyada;
Kısmet veren seni görmez mi sandın?
Ateş olan yerde tütmez mi duman?
Şeyda bülbül gibi eylersin figan!
Akan bu gözyaşı durur bir zaman;
Mevla kullarını unutur mu sandın?
Doğar yaz ayları, çiçekler açar!
Boz bulanık seller, bendini yıkar.
Ulu mevlam başka kapılar açar;
Gonüm başka yar, sevmem mi sandın?
Aşkına da garip gonüm aşkaına!
Vurulursun bir güzelin hilal kaşına.
Bir yuva kurarsın başlı başına;
Bir dilber bu yarayı sarmaz mı sandın?
Hanifi OKYAY 18.02.2019 / 16:00
Hanifi OKYAY
