İçimde çağlayan pınar.
Taşar Allah deyü deyü.
Yol üstünde ulu çınar.
Uzar Allah deyü deyü.
Ararım bitmez yollar.
Gezer Allah deyü deyü.
Açıldı bekler kollar.
Sarar Allah deyü deyü.
Rabb'in aşkı içte yanar.
Kanar Allah deyü deyü.
Mecnun Leyla'sına yanar.
Arar Allah deyü deyü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İlkbahar da, açar çiçek.
Kımıldanır börtü, böcek.
Yine mevsimler, geçecek.
Doğa, ne kadar güzeldir.
Yazın güneş, pırıl pırıl.
Deniz, kumsal Işıl Işıl.
İnsanlar hep, cıvıl cıvıl.
Tabiat, bize gülendir.
Sonbaharda, düşer yaprak.
Islanır, yerler ve toprak.
Kalmaz bağ ve bahçe çorak.
Doğa, bize hediyedir.
Şimşek çakar, yağmur yağar.
Ortalık sel, çamur, coşar.
Kışın soğuk, yağar o kar.
Tabiat, ne muhteşemdir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bitirilen, sevgimin ardından.
İçten ve hepten, arınacağım.
Uzaklaşacağım, bak yanından.
Kendime, sıkı sarılacağım.
Bazen, içten olgunlaşmak için.
Yanmak gerekir, hep, için için.
Güven tazelemek, zaman alır.
İnsan sorar ki, neden ben, niçin?
Herkeste var, bir riya maskesi.
Sevgiymiş, aşıkmış, hep göstermelik.
İnsanda, güzel rüya hevesi.
Bu rüyalar, filmler, tek perdelik.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaşam bir tiyatro!
Herkese biçilmiş rolleri.
Ezberlemişler tiratları.
Çıkıyorlar sahneye.
Oynuyorlar seyirciye.
Herkeste bir maske.
Herkeste bir kostüm.
Kimse kendisi değil.
Yaşam bir tiyatro!
Perde kapanınca,
Maskeler düşecek
ve insanlık hep birden,
Alkış tutacak!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL