saibe Şiirlerinizi çok severek okuyorum.sizide cok seviyoruz tüm okulla beraber hayatınızda başarılarınızın devamını dilerim.
Arif Nihat Asya'ya
Yelkenler biçildiler, yelkenler dikildiler,
Dağlardan donanmayla, kalyonlar çekildiler.
Kerpetenle surların, dişleri söküldüler.
Yola çıktık efendim,yiğitler hazırlandı,
Vatana kurban için, parmaklar kınalandı.
Geçtim anadan yardan, geçtim her sevgiliden,
Bir destan yazacağız, okusunlar ezberden,
Öğrettin haberim var taşıdığım değerden,
Gönüllü gazilerin listesinde baştayım,
Vatan için vuracak, vurulacak yaştayım.
Yüzüne çarpacağım zamanenin fendini,
Coştum kabardım artık, yıkacağım bendimi,
Kıymetim soydan gelir, biliyorum kendimi,
Abideni dikmeye bir yaman uğraştayım,
Size anıtlar yapıp, yükseltecek yaştayım.
Okudum tarihimi, tanıdım eserleri,
Kendime örnek aldım, Fatih'i, Selimleri,
Başıma taç eyledim verdiğin emirleri,
Bitti gündelik işler, bir ulvi telaştayım,
Senin açtığın yolda koşturacak yaştayım.
Artık günümüz geldi, işaret var Atamdan,
Elbette gelecektir, bütün gençlik arkamdan,
Gücümü alıyorum, bu Şanlı Bayrağımdan,
İpliğimi sen ördün, atlas bir kumaştayım,
Burçlara bayrak olup dikilecek yaştayım.
Vakit gelmiştir artık,saatler ayarlandı,
Tembel tembel uyuyan, Çelebiler uyandı,
Müsterih ol efendim, hazırlık tamamlandı,
Yalnız İstanbul değil, çok büyük inançtayım,
Bu yürekle dünyayı fethedecek yaştayım.
Kasım KAPLAN Şiirleri
Yazılan son 7 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 7 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
Geceler soğuk,
Ayaz kesmiş şu dağlar.
Nöbetsiz yine bir gece,
Sanıyorum son kere,
Buralar yalnız kalmış.
Kavgalıyken kendiyle,
Yardım eden olmamış.
Yalnız kendi kendine,
Aşkın da adı kalmış.
Sade filmlerde oynarmış,
Belirmiyor siluet,
Yüzler aksetmiyor içinde.
Belirtirken, dinlerken,
Kendi haline kalmış.
Kasım KAPLAN
Anneciğim , başucumda sesini,
Duyuyorum, anneciğim nerdesin?
Yıllardır gül kokan o nefesini,
Özlüyorum, anneciğim nerdesin?
Çoktan duymaz oldum şefkatli bir ses,
Acıktım, açlıktan kokuyor nefes,
Gittikçe itiyor arkadan herkes,
Düşüyorum, anneciğim nerdesin?
Geceler çok uzun varmaz sabaha,
Gerdiler gövdemi beton çarmıha,
Her geçen günümde birazcık daha,
Soluyorum, anneciğim nerdesin?
Bitmiyor geceler atmaz şafaklar,
Altımda döşeğim kuru yapraklar,
Geceler çok ayaz, soğu topraklar,
Üşüyorum, anneciğim nerdesin?
Yaramaz hallerde uyardığını,
Sevip okşayarak ısırdığını,
Her yatışta beni hep sardığını,
Düşlüyorum, anneciğim nerdesin?
Gitmez hayalimden evimiz bizim,
Sokak bir canavar, bense güçsüzüm,
Takatim kalmadı, çok çaresizim,
Ölüyorum, anneciğim nerdesin?
Kasım KAPLAN
Kahrına gül kopardım,
Kan akıttım bağrıma,
Kahrediyor felek beni,
Bir güzelin uğruna.
Kahrına devirdim
Dibi delik kadehleri sayısız
Göğsümü yumrukladım
Kaç kez sarhoş olunca
Ve boşuna geçirdim
Bu ömrümü, sevdasız
.
Kahrına kokladım zehirli zambakları
Kan damlattım,gül pembenin üstüne
Kahrına dolaştım daralmış sokakları
Kahrına tekme attım günahsız çakıllara
Çiçekler ezdim bakmayınca önüme
Kafa tuttum ihtişamlı dağlara
Kahrına sataştım saldırgan dalgalara
Kahrına kilitledim kapıları üstüme
Kan kaynattım nur tenli tenceremde
Senelerce kahrına..
Kahrına yaptım bunları
Kahrına..
Onun kahrına..
Kahrıma inletti beni
O en doğru sözlü yar.
Çizik attı derin derin alnıma
Ak kalemle kara yazdı bahtıma
Kasım KAPLAN