Arka Behçe
Evin gölgesidir arka bahçe
Bir yatak odasının
Usulca taşan sıcağı
Çocuğun dokunuşu
Annenin durgunluğudur arka bahçe
Dudakta öpücük izi
Bir yaradır kuşun kanadında
Elmaya düşen ala
Çatlayan yüreği narın
Seksek için yollara
Çizilen şekillerdir arka bahçe
Bir gelinin ilk gecede
Yere düşen duvağı
Dul bir kadının
En tenha yeridir arka bahçe
İşveli ve içli sözleri
Ya da yanlış yorumlanan
Pembe gülüşü
Asker mektuplarının
Okunduğu yerdir arka bahçe
Ve üzgün bir sevdanın
O solgun haresi
Şairin haremidir arka bahçe
Musa Öz
Musa ÖZ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çocuk
Masamız bir yaz ayı. Sandalye
Gölgesi ağacın
Su damlacıkları düş kırıntılarıdır
Kuşların düşürdüğü
Senin yürüyüşünde
Yorgun bir yazmanın endamı
Sesin ki taçyaprağı
Ya da uçarı bir pembe
Soluğun terli, öfken terli. Sonra
Kilim yere serilir
Isınır taşlar suyun içinde
Kuyuların kumu çoğalır
Derin uykusuna dalar ay
Ya sonra
Sonrası bu işte
Kirinden pasından arınır dünya
Renk gelir dizlerime
Gölgeler ki içidir evrenin
Döker de seslerini
Kaybolur gider sokak içlerinde
Çocuk
Sıkıca kavrayıp resimli ipini
Gökyüzünü uçurur
Bereketli bir tarlanın işmarısın
İşveler içinde
Musa Öz
Musa ÖZ
Yürek Çiziği
Gözleri kocamandı
Öpücüğü gibi bir annenin
Ay kocamandı
Çocukların çizdiği gibi
Suluboya resimlerinde
Buluştuğumuz çalılıklar
Büyüdü büyüdü ah
Geçip gittikçe solgun yıllar
Derinleşti yürek çiziği
Musa Öz
Musa ÖZ
Çardakta Uyu
Çardakta uyu, yaz kıyısında
İç tarafında ağaçların
Karıncaların gölgesini anlat bana
Yorulan kenarıma dokun
Kuşların yorulan terine
Elinden emekli o tarlaları
Göster bana
Çalışkan arka bahçeleri
Kırları oku da gel
Sevincinden solmuş ayvadana otlarını
Hecelemeyi ezberlet bana
Derelerin derin uykusunu
Çardakta uyan, güz kıyısında
Dış tarafında rüzgârın
Mevsimlerin yolunu anlat bana
(Sincan İstasyonu, Şubat 2009, Sayı 18)
Musa Öz
Musa ÖZ
