Aşığım Sana
Aşığım sana biliyor'musun?
Bu sefil halimi görmüyormusun?
Bir can var tende,kurbanın olsun;
Seninle yaşamak benim tek dileğim.
Karanlık dünyamda ışığım sensin!
Ağır-ağır aldığım nefesim sensin.
Bu alem de yaşama hevesim sensin;
Seninle yaşamak bir tek dileğim.
Her akşam güneş battığı zaman!
Senin olmadığın,her gece zindan.
Olmasın sevdiğim, arzular güman;
Seninle yaşamak bir tek dileğim.
Kul Okyay-ı yerden yere vursan bile!
Tutuşturum alev-alev yaksan bile.
Darılıp gücenmez,ne söylersen söyle;
Seninle yaşamak bir tek dileğim.
Hanifi OKYAY 25.02.2019 / 10:15
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Edep Ya Hu
Temelden başladı sarsıntı toprak kayıyor,
kimliğimizi çalıyorlar azar-azar be yahu.
Anlayamadım kim neye hizmet ediyor ki,
alenen çalıp çırpıyorlar edep-yahu.
Hırsız çalarken bismillah-la başlıyor!
Hırsızlar yavuz ev sahibini taşlıyor;
Vallahi hakim savcı onu alkışlıyor
Adalet mülkün temeli değil mi? be yahu.
Susuzluk gideriyor yeni rakıyla imam-hatipli,
köşeyi döndü bürokrasi memurlu katipli;
Vallahi bakanım kolunda yüzlerce binlik saatli,
Elhamdülüllah oda müslümanmış edep-yahu.
Post pahalı korkuyorum adımı yazmaya!
Alimallah yazarlarsa ya adımı kara tahtaya;
Yol-iz de bilmem ki salıverirler ise sahraya:
Aç susuz neylerim çöllerde be - yahu.
21,04,2016 /21:27
Hanifi OKYAY
Diyar Diyar Sür Beni
Yaprak döktü ömrüm ilkbaharında!
Hasret dağdır, viran bağda gör beni.
Bundan gayri sonum, kara hummadır.
Al toprak gibi, yar yüzüne sür beni.
Esen yelden gelir,yarin kokusu!
Parça parça, bu gonümün dokusu.
Bir yan hasret, bir yan sevda pususu;
İster seyyah gibi, diyar diyar sür beni.
Bir hasret türküsü,çalar her yerde!
Efkar dalga dalga, ömrüm çemberde.
Sabahın ışığı ile, bir seher vaktinde;
Kara taş misali, al çelende ör beni.
Sefil okyay, bülbül gibi ahu zarda!
Lale-yi zarı viran oldu, aklı firarda.
Yakıp yıktı hasretin,gözü intizarda;
Sen bilmedin, tanır bilir kör beni.
Hanifi OKYAY 26.07.2019 / 15:20
Hanifi OKYAY
Turnam Yare Söyleyin
Turnam selam söyleyin, o nazlı yare!
Gayri bu hasretten, yorulmuş deyin.
Tükenmiş umutları da, biçare kalmış;
Hasret ateşiyle de, kavrulmuş deyin.
Görmüyor gözleri kendi önünü!
Kaybetmiş sahrada, naçar yönünü.
Yetmez mi? Bıraksın artık nefret dilini;
Sözlerin kurşun gibi, vurmuş deyin.
Yıllarca beklerken kayıp olmuş neşesi!
Ne derdi bitiyor, ne bir gün çilesi:
Bu dünyada kalmamış hiç hevesi;
Meyve veren dalları, kurumuş deyin.
Hanifi OKYAY 18.01.2017 / 14:15
Hanifi OKYAY
