Diyar Diyar Sür Beni
Yaprak döktü ömrüm ilkbaharında!
Hasret dağdır, viran bağda gör beni.
Bundan gayri sonum, kara hummadır.
Al toprak gibi, yar yüzüne sür beni.
Esen yelden gelir,yarin kokusu!
Parça parça, bu gonümün dokusu.
Bir yan hasret, bir yan sevda pususu;
İster seyyah gibi, diyar diyar sür beni.
Bir hasret türküsü,çalar her yerde!
Efkar dalga dalga, ömrüm çemberde.
Sabahın ışığı ile, bir seher vaktinde;
Kara taş misali, al çelende ör beni.
Sefil okyay, bülbül gibi ahu zarda!
Lale-yi zarı viran oldu, aklı firarda.
Yakıp yıktı hasretin,gözü intizarda;
Sen bilmedin, tanır bilir kör beni.
Hanifi OKYAY 26.07.2019 / 15:20
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çekip Giderim
Sensiz bu şehirde daha yaşanmaz;
Alıp başımı bu elden,çekip giderim.
Avutamam yüreğimi,bir selamın ile;
Tuz basıp yaramı dağlar giderim.
...Yemin olsun,daha dönmem geriye;
...Ağarmış saçlarım,senden hediye.
...Sensiz bu bana cehennem diye!
...Ardıma bakmadan,basıp giderim.
Bilirmisin ne demek,sensiz yaşamak?
Bir kuru hayale bağlanıp kalmak.
İnan ki seni bu gün,öldü sayarak;
Bütün duygularımı,yakıp giderim.
...Bekleme geriye,dönüp gelir diye!
...Her gelen cefayı,çekerim sineye.
...Bu yıl olmaz ise,belki seneye;
...Bu dünyadan inan ki,göçüp giderim.
Hanifi OKYAY 24.09.2019 / 12:30
Hanifi OKYAY
Savurup Durur Yel Beni
Ben çekmezdim gurbet elin kahrını!
Diyar-diyar sürgün etti el beni.
Dünüp bakmaz'iken karlı dağına!
Muhanete muhtaç etti dil beni.
Göz koyarlar ekmeğime aşıma:
Dönüp-dönüp baktım gardaşıma!
Diyemem derdimi bir sırdaşıma;
Can evimden vurur-vurur yer beni.
Kader alıp beni, yabana saldı:
Gönül huzur için, hayale daldı!
Nazlı yardan bir umudum vardı;
Oda yerden yere vurdu-vurdu beni.
Kul Okyay'yım garip gurbet elde.
Bazen vaha da bazen çöllerde;
Dolanır dünya denen alem de!
Savurup duruyor yel beni-beni.
Hanifi OKYAY 03.01.2018 /14:30
Hanifi OKYAY
Baba Masihatı
Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.
Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.
Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.
Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.
Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.
Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30
Hanifi OKYAY
