Ebedimsin, ezelimsin.
Herşeyimsin, güzelimsin.
Herkesten, tek özelimsin.
Kalbimdeki, gizemimsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Modada, bir çay bahçesinde.
Karşımda deniz, yanımda sen.
Yüreğim, aşkın pençesinde.
Damarımda sen, kanımda sen.
Karşımda, engin mavilikler.
Senin gözlerin, daha derin.
Zaman bak, önünü ilikler.
Der, aşkı, önlerine serin.
İçimde, deniz kokusu var
Kalpte, zaman korkusu var.
O an, bitmesin ister, insan.
Yürekte, sevda türküsü var.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ebedimsin, ezelimsin.
Herşeyimsin, güzelimsin.
Herkesten, tek özelimsin.
Kalbimdeki, gizemimsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Tanrının verdiği en büyük nimet.
Nedir bilir misin? Ekmektir, ekmek.
Önce sürersin tarlayı, emek emek.
Sonra sularsın tohumu, öbek öbek.
Sonra uzar, boy boy göğe başaklar.
Sürülür hep birden bütün tarlalar.
Buğdayın sap ve danesi ayrılır.
Buğdaylar başaktan bir bir sıyrılır.
Buğdayı öğütür ve un yaparsın.
Sonra unu hamur yapar, pişirirsin.
Fırından çıkar bak, mis gibi ekmek.
İnsana olur hem, katıksız yemek.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yılda iki kez, zam gelse de.
Eriyor kar gibi, asgarî ücret.
Bitsin bu dertler, bir celse de.
Zam geliyor, aynı, asgarî ücret.
Ne geçindirir, ne karın doyurur.
Bir pamuk şekeri, asgari ücret.
Çalış çalış, insan boşa yorulur.
Nedir ki ederi? yok, asgari ücret.
Bir sabır taşı, bir keder mi?
Bitmez çile mi? asgari ücret.
Ne bu, yazılmış kader mi?
Çoğalmayan, eriyen asgari ücret.
Yılda iki değil, dört kez artmalı.
Bu enflasyonda, asgari ücret.
İnsanlar, iyi düşünüp tartmalı.
Kader mi? Yazgı mı? asgari ücret.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL