Engeller beyinde, çoğu zaman.
Zaman, kayarken avuçlarımızdan.
Biz durağan yaşıyoruz.
Önyargılarımızın esiri oluyoruz.
Esaret ve casaret arası sıkışıyoruz.
Oysa, ne kıymetlidir zaman.
Geçen yıl, ölen yakınlarımız, yanımızdaydı.
Şimdi yoklar...
Ah, vah, geri getirmiyor onları.
Pişmanlık çözüm değil.
Hiçbir şey ertelenmemeli.
Aşk beklemez.
Engeller, beyinde sadece.
Düşüncelerde...
Yürek engel tanımaz.
Ve Aşk beklemez.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaşam bil ki muamma.
Fazladan şeyler umma.
Hep değer ver sen amma.
Kötülüğe göz yumma.
Yaşam bir kırık testi.
Geçer misin bu testi?
Bazen bir bıçak oldu.
Acıyla seni kesti.
Yaşam bir uzun yoldur.
Çeşme akarken doldur.
İnsanları hep güldür.
Acı herkese zuldür.
Yaşam gelip geçiyor.
İnsanları seçiyor.
Herkes bunu biliyor.
Ancak hiç değişmiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aç mısın, tok musun? soran olmadı.
Var mısın, yok musun? gören olmadı.
Bu dünya da garipler, hiç yılmadı.
Vay ezen dünya, kahpe dünya.
Zenginin derdi, malına mal katmak.
Türlü nimetlerin, hepsini tatmak.
Bazısı da ister, yan gelip yatmak.
Vay ezen dünya, yalan rüya.
Mal da mülk te kalır, yalan dünya'da.
Kimse uyanmaz, bu yalan rüyada.
Zenginlik ne Hanya'da, ne Konya'da.
Vay ezen dünya, yalan dünya.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, bizim dünyamız, koru onu.
Çevreni kirletme, atma çöplerini.
Eğitimle, bilgiyle, başlar bu konu.
Bak bu bilinç ,saldı bile köklerini.
Sahip çık, denize, ağaca, toprağa.
Sonra çorak çöllerde, yaşar durursun.
Bu öğüt yayılsın, kulaktan kulağa.
Çevre felâketi olur, kudurursun.
Denizi, ormanı, kapladı plastik.
Her yer, bu maddenin, bak oldu esiri.
Kalmadı atıksız, yerimiz turistik.
Felaketin halen, geçmedi tesiri.
Elinden geldiğince, koru çevreni.
Düzelt sen doğaya, bakış çerçeveni.
Hep etrafta dikkatli ve saygılı ol.
Önce örnek ol sen, temiz tut evini.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL