Biz hepimiz şanlı, büyük bir milletiz.
Alevisi, sunnisi, lazı, çerkezi.
Bir olmazsak, inan ki büyük illetiz.
Bu mesele, ilgilendiriyor, herkezi.
Ayrım yok bizde, hebbir olduk akraba.
Kız alıp verdik, karıştı genlerimiz.
Hırgür yapanlar, düşman sanki, akbaba.
Aşkta engel tanımıyor, gençlerimiz.
Bırak ayrımı, dövüşü, biz insanız.
İnsan çifte ayrılır, kötü ve iyi.
Bundan farklı düşünceyi bıraksanız.
İnanın geçineceğiz, çok çok iyi.
İnsan insandır, gerisini sen boş ver.
Ayırma kimseyi, saçma bir sebeple.
Darda kalana, ihtiyacını, koş ver.
Ansın herkes seni, güzel bir edeple.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yüksekte uçarken, düştüm alçağa.
Sen sen ol da, hiç güvenme alçağa.
Sakın ha dönme, sırtını bıçağa.
Oy yalan dünya, vay yalan dünya.
Param, pulum var diye güvenme.
Gücüm, kuvvetim var diye övünme.
Hainden darbe yedim diye dövünme.
Oy yalan dünya, vay yalan dünya.
Bir bakmışsın ki, elde avuçta yok.
Bazen aç kalmışsındır, bazen de tok.
Bu dünyanın derdi de, zulmü de çok.
Oy yalan dünya, vay yalan dünya.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Kim derdi ki, koca Osmanlı, edilir mi işgal.
Yedi düvel ile, cenk ettiler, yok ki başka iştigal.
Bir vatan toprağı bırakmak, en büyük mirastır.
Ancak, bu savaş, hukuka göre, bakana legal.
Küllerinden doğacaktı, yeni Türk Milleti.
Seçilmiş komutan, geçti ordunun başına.
Tüm halk, tek yürek, ezecekti bu illeti.
Kimse, bakmadı düşmanın, kara kaşına.
Yeni bir devlet kuruldu, açıldı Millet Meclisi.
Her, bölgeden seçildi, bak genci ve emeklisi.
Kanunlar çıktı, devletin, nizamını kuran.
Budur, düşmanı çıldırtan ve yüzüne vuran.
Devrimler yapıldı, koştuk yeni bir çağa.
Medeniyet, geldi, yok oldu, paşa, ağa.
Yeni dünya düzeni, değişirken durmadan.
Yazıldı bu destan artık, tüm taşa, dağa.
Bir asırlık çınar oldu, şimdi cumhuriyet.
Ne kıymetli şey, paha biçilmez, o hürriyet.
İleri, ileri artık, geri gitmek yok, bu yüzyıl da.
Mührü, halk vurdu, kazandı vatan resmiyet.
İlelebet, ileri!, Ey Türkiye Cumhuriyeti!
Parçaladın, topu tüfeği, kazandın hürriyeti.
Atatürk'ün gösterdiği, hedefe koş, durmadan.
Ulaş ve getir, o muasır, medeniyeti.
Yüzüncü yıl, yüzüncü yıl, kutlu olsun, ey şanlı devletim.
Tarih yazmaz ki, benim, yoktur hiç esaretim.
Bütün hedefleri, bir bir aşmak için.
Her zaman vardır, enerjim ve cesaretim.
Yüzüncü yılda, kök saldı, büyüdü asırlık çınar.
Kahramanlık destanları, dört bir yanda çınlar.
Rüzgarmış, fırtınaymış, deviremez artık bizi.
İsterseniz sorun, anlatsın, hepten kaçanlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ey! tarihin payitahtı olan şehir.
Nice sultanlar, krallar, geldi geçti.
Adaletsizliğe oldun sen, panzehir.
Tüm şehirlerden, tarih seni seçti.
Her mahallen, her köşen, tarih dolu.
Sanki uzun, upuzun bir zaman yolu.
Kitaplar, şiirler, öykülerin bitmez.
Sanki yıldızlarla dolu, Samanyolu.
Boğazı çalar, turkuaz dan, safire.
Bu şehir, ikram eder, her misafire.
Ancak zulmedene, mekanı dar eder.
Çok büyük ders verdi, saldıran kâfire.
Şehirlerin şehri, aşkı İstanbul' um.
Hep olmasa da cebimde, param pulum.
Sararsın beni, engin maviliklere.
Her zaman tek sana sevdalı bir kulum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL