Biz hepimiz şanlı, büyük bir milletiz.
Alevisi, sunnisi, lazı, çerkezi.
Bir olmazsak, inan ki büyük illetiz.
Bu mesele, ilgilendiriyor, herkezi.
Ayrım yok bizde, hebbir olduk akraba.
Kız alıp verdik, karıştı genlerimiz.
Hırgür yapanlar, düşman sanki, akbaba.
Aşkta engel tanımıyor, gençlerimiz.
Bırak ayrımı, dövüşü, biz insanız.
İnsan çifte ayrılır, kötü ve iyi.
Bundan farklı düşünceyi bıraksanız.
İnanın geçineceğiz, çok çok iyi.
İnsan insandır, gerisini sen boş ver.
Ayırma kimseyi, saçma bir sebeple.
Darda kalana, ihtiyacını, koş ver.
Ansın herkes seni, güzel bir edeple.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey iflah olmaz nefis!
Tüm nimetler hep nefis.
Ancak sen çok azarsan,
İflah olmaz bu insan.
Zevki tadar durursun.
Sonra da kudurursun.
Oysa sen yok oldukça,
Gerçek insan olursun.
Nefis bize düşmandır.
İstekler hep yalandır.
Ona hepten uyarsan.
Bizi çokça kandırır.
Sen sen ol ona uyma!
Gir doğru bir yaşama.
Uyanık ol hiç uyuma!
Zordur hep insan olma.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir sır var, bir gizem..
Gece, karanlık düğümlere bağlanmış...
Çözülmeyi bekliyor...
Bir gülüş var, bir sevinç...
Toprak, daha bir toprak kokuyor.
Bahar, daha bir çiçek...
Kımıldandı hep bir, börtü böcek.
Kuşlar, sevinçle kanat çırpıyor...
Geçerken, selam veriyorlar şehre.
Tarihin, defteri kalemi hazır, not tutuyor.
Yazıyor zamanı, miras bırakır gibi, yüzyıllara...
Güneş farklı parlıyor, her zamankinden.
Çoşkular, daha bir coşkulu.
Sevinçler, büyüdükçe büyüyor...
Karanlık, yetişmeye çalışsa da aydınlığa...
Hep yok oluyor, aydınlıkta...
Bir derin, düşünceye dalıyor, Baş Komutan...
İleri! diyor, tüm askerlere..
Dağ dağ, ordular kuşatıyor, bu şehri....
Her biri, bir ışık olan askerler...
Yok ediyorlar, karanlıkları.
Çağlar ötesine gidiyorlar...
Ardından koşturuyor, karanlığın askerleri...
Lakin çok geç...
Bir kere doğdu güneş, kırıldı zincirler...
Uygarlığa açıldı bütün yollar.
Başkomutan mağrur, onurlu..
Herkes bir nefer...
Karanlıklar, kuytuda, pusuda...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sonbahar geldi üşüyor kuşlar.
Havadan bir bir geçiyor kuşlar.
Bana koyar, sevdanın hasreti.
İçimden yine, göçüyor kuşlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL