Yüzümü hep, denizlere dönerim.
Engin maviliklerde, dinlenirim.
Huzur bulduğum, bir yerdir orası.
Denizi, sonsuz aşka benzetirim.
Ah!, denizler tuzlu, denizler, serin.
Bakar, hep o, sevdalı gözler, derin.
Aşkın, huzuru saklı buralarda.
Bana, bitmeyecek bir aşkı verin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Vapurlar yanaştı iskeleye.
İnsanlar pür telaş.
Deniz köpük köpük şampanya.
Dalgalar okşuyor gemiyi...
Martılar etrafta.
İnsanlar simit atıyor.
İlerliyor vapurlar.
Tam yol tornistan...
Karşı kıyıdan, bu yakaya.
Bağlıyor sevdaları.
Ben kıyıda yalnız...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Karlar yağıyor, buralara, sevgilim.
Yetmez gibi, yokluğun da, üşütüyor.
Ayaz kesti, burda, oldum, dilim dilim.
Hasret, yolları, gözümde büyütüyor.
Kar bembeyaz, bak, kapladı ortalığı.
Sanki dersin, yalnızlığımın ortağı.
Her yer, beyaz gelinlik gibi, süslendi.
Sanki kurmuş, seni bekliyor otağı.
Buralarda yar, tek, yüreğim üşüyor.
Soğuktan, ayazdan, hep kuşlar göçüyor.
Gözden, ırak olan, gönülden de olur.
Yar, çabuk gel, yoksa bu sevda, geçiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Belki de, belli etmiyorum, duygularımı.
Belki de, bölüyorumdur, hep uykularımı.
Sen bakınca, hiç göremezsin, kuytularımı.
Şairler de, ağlar güzelim, sen bilemezsin.
Duygular şiirde, satır satır, mısra mısra.
Heyecanlar gelir, hece hece, sıra sıra.
Sevincim, gülüşüm geliyor, hep yanım sıra.
Şairler de, sevinir güzelim, bilemezsin.
Şairi anlamak ve sevmek, yürek mi ister?
Sende o yürek var mı ki? Ürkek mi hisler?
Satırlarda aşk var, sevgi var, cesaret sende.
Şairler de, sever ki; hem nasıl, bilemezsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL