Dünya viran, ben virane olmuşum.
Senin aşkından deli divane olmuşum.
Etrafında dönen pervane olmuşum.
Bu gece fikrimce şahane olmuşum.
Yar yar seni özledim yine.
Yar yolunu gözledim yine.
Etrafında döner durumun aşkınla.
Dünya hayat bulur bir bakışınla.
Yüzün anlam bulur hilal kaşınla.
İçim açılır senin güzel gülüşünle.
Yar yar seni özledim yine.
Yar yolunu gözledim yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seni seviyorum, kadınımsın.
Sevdan sığmıyor ki, bu gönlüme.
Sen bu yüzden de, ilk adımımsın.
Hep gülersin, bu solan yüzüme.
Sen benim bak, ilk heyecanımsın.
İlk gönül sızım ve kalp ağrımsın.
Nasıl anlatsam ki, bunu sana.
Coşkulu, şiir mısralarımsın.
Gönül sarayımın, sultanısın.
Yazdığım, bir aşk destanısın.
Benim için, gerçekten anlamın.
Çorak bahçemin, gülistanısın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Fatih'in Hisarı'na yaz geldi.
Aşiyan, bebek hep çiçeklendi.
Erguvanlar sahili mora çaldı.
Görenler sahile baka kaldı.
Oy hisar kalesine çıktım.
Derya, denizi seyre daldım.
Hisarın kalesi pek sağlamdır.
Merdiveni hep dik yokuştur.
Her köşesi yaşanmış tarihdir.
Adı tam; Rumelihisarı'dır.
Oy Hisar kalesine çıktım.
Derya, denizi seyre daldım.
Köprüsü kemerdir, İnce bele.
Aşıklar sahilde, hep el ele.
Tek şu güzelliğe, bak bir hele.
Efsanedir gezer, dilden dile.
Oy Hisar kalesine çıktım.
Derya, denizi seyre daldım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Öğretirim, yavaş yavaş.
Ancak ben, pek azimliyim.
Cahalete, açtım savaş.
Ben, kara tahta başında.
Henüz, yirmi beş yaşında.
Öğrencilerim, umutlu.
Renk renk, çiçekler karşımda.
Masmavi, önlükleriyle.
Beyaz, yakalıklarıyla
Parlayan, o gözleriyle.
Öğrenmeye açıktılar.
Yazdım tahtaya, bembeyaz.
Demedim, soğuk ve ayaz.
Sobayı yaktım, soğukta.
Öğrettim her, bahar ve yaz.
Öğrenciler fakir, yoksul.
Hepsi bir umut, gelecek.
Ders dinlendi, usul usul.
Hepsi, meslek edinecek.
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Ben aydınlığım, ışığım
Ülkenin, geleceğiyim.
Mesleğime hep aşığım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL