Ey! tarihin payitahtı olan şehir.
Nice sultanlar, krallar, geldi geçti.
Adaletsizliğe oldun sen, panzehir.
Tüm şehirlerden, tarih seni seçti.
Her mahallen, her köşen, tarih dolu.
Sanki uzun, upuzun bir zaman yolu.
Kitaplar, şiirler, öykülerin bitmez.
Sanki yıldızlarla dolu, Samanyolu.
Boğazı çalar, turkuaz dan, safire.
Bu şehir, ikram eder, her misafire.
Ancak zulmedene, mekanı dar eder.
Çok büyük ders verdi, saldıran kâfire.
Şehirlerin şehri, aşkı İstanbul' um.
Hep olmasa da cebimde, param pulum.
Sararsın beni, engin maviliklere.
Her zaman tek sana sevdalı bir kulum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gecenin sessizliği, sardı beni.
Bak, uyku bastı, bu yorgun bedeni.
Kederlere daldım, yine bu gece.
Ah! Kalemim yazıyor, bir kaç hece.
Yalnızım, odamdaki kanepede.
Duygular zirvede, sanki tepede.
Düşünüyorum, hep eski günleri.
Aklım, hayatımı yıkan, kahpede!
Bu gece, sitem ettim, dizelerle.
Açığa çıkmış olan, gizemlerle.
Yoğruldum bak dertle ve kederlerle.
Geçti ömrüm, yalancı sevenlerle.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kirpiklerine salıncak kurardı düşlerim.
Kaybolurdum sıcaklığında.
Zemheri gecelerinde adını sayıklardım.
Kan ter uyandırdım, sensiz sabahlara.
Ayaz tutardı yüreğim, üşürdüm.
O an, hemen seni düşünürdüm...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Son güzellikleri mevsimin..
Güneş cılız da olsa ısıtıyor.
Deviniyor mevsimler...
Yapraklar, dökülmeye yüz tuttu.
Doğa, tualini aldı eline...
Boyadı her yeri, sarıya, kızıla...
Bir soğuk mevsimde.
Çırılçıplak ağaçlar.
Göçüyor kuşlar,
Sıcak memleketlere.
Biz burda yaşıyoruz.
Kışı, baharı.
Yağmuru ve karı...
Bir mevsim, kaç aşkı sığdırır içine.
Ya da, kaç sevgiye mezar olur?
Geçen zaman, geçen ömür...
Bekler bizi hiçlik,
zamanın ötesinde...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL