Ne din kaldı, ne de ahlak.
Bakma öyle ablak, ablak.
Helak olacağız, helak.
Kaldık ortada, cas cavlak.
İnsanlar, hepten azıttı.
Gör, bir çoğu da sapıttı.
Ahlak, kapıyı kapattı.
Ve kıyamet, geldi çattı.
Bak, günahlarda boğulduk.
Kötülük ile yoğrulduk.
İyilikleri, unuttuk.
Kalperimizi kuruttuk.
Vereceğiz ince hesap.
Olamazsın orda musap.
İster koyun, ister Kasap.
İyilik ölçüsüdür nisap.
M.Y.
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaz akşamı eser yel püfür püfür.
Yarin eteği yerleri süpürür.
Bu halların hep beni güldürür.
Oy işveli yarim, ey cilveli yarim
Yar gece giymiş, entarisi ince.
Karşıdan gördüm, beni süzünce.
Geceleyin aldı beni düşünce.
Oy işveli yarim, ey cilveli yarim.
Yar düğüne gitmiş, giysisi renkli.
Çalar çengi saz, oynar ahenkli.
Sıkar hep havaya, çifte tüfenkli.
Oy işveli yarim ey cilveli yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bak, kanseri bile yenerken sevgi.
O zaman neden olur, sevgisizlik?
İnsanın, hoşuna giderken ilgi.
O halde, neden ki bu ilgisizlik?
Verin sevginizi, birbirinize.
Hep gülümseyin, sevdiklerinize.
Herkes hayranlık duysun, ilginize.
Sevgi ekilsin, yüreklerinize.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ey zalimin kızı!, düştün gönlüme.
Girmez olaydın, şu ahir ömrüme.
Neden girdin ki sen, bilmem gözüme.
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Sevda çekmeyen, bilmez ki bu derdi.
Bu uğurda yollar, hepten tükendi.
Rabb'im bu derdi, neden bana verdi?
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Giyim, zerafet, tek sana yakışır.
Güzelliğinden, hep gözüm kamaşır.
Sana sevdam elbet, bir gün pekişir.
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL