Aşk, delilik...
Aşk, velilik...
Bil, bir bilinmezlik.
Aşk, menekşe...
Aşk, gerekçe...
Sökülmeyen tek kelepçe.
Aşk; gül demek,
Bülbül demek,
Bülbüldeki vefâ demek.
Aşk; can demek,
Cânân demek,
Canından geçmek demek.
Aşk, er demek,
Eren demek,
Huşûya ermek demek.
Aşk, “Bir” demek,
Secde demek,
Kendinden geçmek demek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dizeler abdalı,
Kelimeler aptalı,
Mazlumun tiryakı,
Perdesizdir âhı.
Âşığın sîreti,
Mütebessim sûreti,
Kalbidir sûreti,
Sûretidir sîreti.
Gündüzün dostudur,
Karanlığın âşığı,
Gecenin müştâkı,
Hikmetedir iştahı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey menfî milliyet hastalığına kapılmış gâfil insan!
Mîzanı kaybetmemeli lisan,
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Türk’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Kürt’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Arab’ız, Fars’ız, Çerkez’iz, Laz’ız...
Fark etmez payımızda yazan,
Zîra, ortak paydamız İslam.
Bu şuurla yaşamalı Müslüman.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Günahlara bir methiye,
Sarsılır amel-i fıtriye,
Dön, gel İslâm-ı asliye.
Bak, tükeniyor!
Ömür denen bakiye.
Şiirim olsun,
Yüreklere haşiye.
Hedefimiz değildir,
Asla kafiye.
Kalmadı mı hiç seviye?
Lehte mi aleyhte mi?
Her geçen saniye.
Uyanın kardeşler!
Bu gaflet ne diye?
Rüşvete diyorlar hediye.
Kredi ismi niye?
Faiz unutulsun,
Vicdan yenilsin
Ve haram helal gibi
Yenilsin diye.
Baksana!
Şu sefil davet-i umumiye.
Aşk kelimesi
Olmuş battaniye,
Zina denen pisliğe.
Bu nasıl bir hâlet-i ruhiye?
Sanki asr-ı cahiliye,
Günahlara davetiye,
O hâlde Cehennem de,
Müthiş bir ikramiye!
Hepsine verdik reddiye,
Ederiz düzenbazları,
Her dem diskalifiye.
Yâ Rab!
Ver, talebelerime!
Ulvi bir seciye.
Kahrolsun!
İfrata varan her takiye.
Batıla lağımda,
Verilir taziye.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN