Ey Visal Meleği!
Seni bilmeyen gafil.
Ey Terhis Meleği!
Seni sevmeyen cahil.
Sensin güller ile gelen,
Sensin sürgünü bitiren.
Sensin Allah’a götüren,
Sensin hasreti bitiren.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Kıyamet Ve Haşir
Günlerden Cuma’ydı,
Güneş doğmamıştı,
Sur’dan ses yayıldı,
Mahlukat şaşırdı,
Dağlar kaldırıldı,
Semavat yarıldı,
Arz darmadağındı,
Hakk’ın dilediklerinden gayrı,
Ne yerde ne gökte,
Kalmadı tek canlı.
Sur tekrar çalındı,
Kabir kaldırıldı,
Hesaba çağrıldı,
Kimimiz binekle,
Bak kimimiz yaya!
Kimi benzer aya,
Kimi sürünerek,
Varır o meydana,
Yüzleri kapkara.
Mahşer yeri dümdüz,
Ne dağ var,
Ne deniz,
Un gibi tertemiz,
Toplandık hepimiz!
Gör nasıl terleriz!
Terler amelimiz.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Yûnus KOKAN Şiirleri:
Ateşten korkmam,
Korkum Sen’den,
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Cenneti istemem,
Huriyi neyleyem? (Dipnot)
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Ne baldan ırmaklar,
Ne sütten ırmaklar,
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Seyyah aşkınla deli,
Neylesin yemişleri?
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Pınarlardan bana ne?
Ağaçlardan bana ne?
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Ne köşk isterim,
Ne de kasır,
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Ne hayaldir ne emel,
Makamlar ve mevkiler.
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Meyve dolu bahçeler,
Altınlar ve inciler,
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Talipler aldılar,
Tahtlar ve koltuklar,
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Kadehlerde içkiler,
Muttakiler içerler,
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
İstemem gümüş,
İstemem ipek,
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Sevgili! Sevgili!
Sevgini ver Sevgili!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
(Dipnot) Biz burada haşa Allah Azze ve Celle’nin nimetlerini küçümsemiyor ve hiçe saymıyoruz. Belki O Zât-ı Vedûd’un bir damlacık muhabbetini umum nimetlerin fevkinde gördüğümüz için sevgisine talip olmuşuz.
Yûnus KOKAN
Şiirlerim Sana,
Övgülerim Sana.
Tek Sevgili,
En Sevgili,
Yaratansın Sen Sevgili,
Yaşatansın Sen Sevgili.
Her satırım Sen’in için,
Bu sadırım aşkın için.
Tek Sevgili,
En Sevgili,
Ne güzelsin Sen Sevgili,
En güzelsin Sen Sevgili.
Hayatım ayna,
Sen’in esmana.
Tek Sevgili,
En Sevgili,
Var edensin Sen Sevgili,
Can verensin Sen Sevgili.
İbadet yalnız Sana,
Elbette dönüş Sana.
Tek Sevgili,
En Sevgili,
Tek ilahsın Sen Sevgili,
Rabbimizsin Sen Sevgili.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN