elif allahım insanlar isteğince ne kadar güzel şiirler yazıyorlar benden güzel olmasın şirler çok güzel ama bazıları hariç ama bu tam anlamıyla harika ha burada ben arkadaş arıyorum ama isteyene şiir harika ya dilimden düşmez bu şiir benim belki ilerde aker bi sevgilim olur nedersiniz???
Asker Oğluma...
Halen asker olan oğluma...
Aslanım, can parçam, yiğit evladım,
Bil ki sensiz dünya boş bana yavrum.
Sen asker olunca, daha anladım,
Asker babalığı hoş benim yavrum.
Bilirsin canımdan fazla severim,
Gerekirse canım bile veririm.
Helal lokma verdim bunu bilirim,
Eğitimde önde koş benim yavrum.
Seni biz büyüttük vatana kurban,
Sen koş ki yurduma girmesin yaban,
Koşmazsan o zaman yanar bu baban,
Vatan, millet için koş benim yavrum.
Sabır ve sebatı öğreneceksin,
Her zorluğa karşı direneceksin,
Senden öndekine imreneceksin,
Onu geçmek için koş benim yavrum.
Bu vatan dünyada her şeye değer,
Sevdaların başı bu imiş meğer
Sana bir vazife düşerse eğer,
Can ile baş ile koş benim yavrum.
Tutmasa ayağın, tutmasa kolun,
Ateşten çembere düşse de yolun,
Hepiniz Mevla’ya emanet olun,
Allah diye diye koş benim yavrum.
İsterse yüreğin çatlasın, dursun,
Düşmanlar karşından atsa da kurşun,
Sırtından değil de, alnından vursun,
Silaha karşıda koş benim yavrum.
Yavrum vatan aşkı başka sevdadır,
Bu vatan uğrunda her can fedadır,
Askeri koruyan Hafız Huda’dır,
Mevla’nın aşkına koş benim yavrum.
Bir Türk yaşayamaz eğer esirse,
Şehitlik şereftir, eğer gelirse,
Eğer komutanın emir verirse,
Ölüme de olsa koş benim yavrum.
Atalar bu yolda şehit oldular,
En büyük şerefi böyle buldular,
Bizi bu vatana bekçi koydular,
Onların yolundan koş benim yavrum.
Hakkım sana helal, sende helal et,
Yürü unutamaz seni bu millet,
Ardında koskoca, şanlı bir devlet,
Davran da geç kalma, koş benim yavrum.
Korunması lazım bu cumhuriyet,
Atatürk sizlere etti emanet,
Bu yüce millete layık hürriyet,
Atamın izinden koş benim yavrum. 27.01.05
Kasım KAPLAN Şiirleri
Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
Kendini vatana adamış olan,
Geleceği yazan eğitmenim ben.
En güzel sevgiyi okulda bulan,
Canlara can katan öğretmenim ben.
İşim eğitimdir can pahasına,
Hiç bakmam az yada çok parasına,
Dermanı olurum her yarasına,
Dilsize derdini söyletenim ben.
Hem anayım hem baba tüm çocuklara,
Cevap bulmalıyım tüm sorulara,
Beşikten mezara tüm insanlara,
Doğruyu,yanlışı öğretenim ben.
Ebeyim,hemşireyim köyde doktorum,
Bazen bir yönetmen ,bazen aktörüm,
Hazine arayan bir detektörüm,
Sevgiyi,şefkati gösterenim ben
İlim mürşidimdir, ahlak irfanım,
Bu vatan uğruna fedadır canım.
Çileyi işleyip,dert dokuyanım,
Öğretmek aşkına inleyenim ben.
Cehalet düşmanım,dostum ilimdir,
Beynim sermayemdir,silah dilimdir,
Kalemim kitabım tek sevgilimdir,
İlimden başka yol bilmeyenim ben.
Örnek bir insanım tüm çocuklara,
Çiçek koymalıyım tüm kucaklara,
İyi yada kötü, olacaklara,
Kendimde bir hisse arayanım ben.
Eğer bu vasıflar yok ise bende,
Çok eksik var demek eğitimimde
Kimse bana bir şey söylemese de,
Kendime ‘çok yazık’ dedirtenim ben.
Kasım KAPLAN
O, iyi bir okurdu
Her fırsatta okurdu.
Çocuk yaşta olmuştu
En küçük kitap kurdu.
Kırlarda dolaşırken
Tarlada çalışırken
Çok kitap okumuştu
Kargaları taşlarken.
Çekerdi ilgisini
Artırdı bilgisini
Okumakla bulmuştu
İnsanlık sevgisini.
Kitaplarla dost oldu
Herşeyi onda buldu
Çok kitap okuyarak
Mustafa Kemal oldu
Kasım KAPLAN
Bir destan yazılmıştı, Çanakkale isminde,
Bin dokuz yüz on beşin, Mart’ın on sekizinde.
O bir destan değildi, masal sayılır destan,
Ölüm kalım savaşı, kurtuluştu kaostan.
Bu savaş milletimin, varlık yokluk savaşı,
Savaşan Mehmetçiğin, koltuğundaydı başı.
Üşüştü başımıza, dünyanın yabanisi,
Her birisi sanki de, cehennem zebanisi.
Mahşeri aratmıştı, o günde Çanakkale,
Kurdular her cephede, etten, yürekten kale.
Haçlı haçın altında, hedef almış hilali
Geldiyse de top yekun, yaşadı izmihlali.
Bir mühür basılmıştı, dünyanın tarihine
Kim ki şehit düşmezse, küserdi talihine.
Düğüne gider gibi, gittiler şahadete,
Koştular seve seve, en büyük ibadete.
Vatan uğrunda canlar, fedadır birer birer
Şehittir o yiğitler, ölmezler diridirler,
Cephedeydi neferi, duadaydı hastalar,
Kimi yetmiş den fazla, kimi çocuk yaştalar.
Semadan yağmur gibi, yağıyorken kurşunlar,
Sevindiler giderken, Allah’a kavuşanlar.
Nerde mal mülk sevdası, canlarından geçtiler
Kurşun kurşun, şehadet şerbetini içtiler.
Ne Yâr var akıllarda, nede çocuk hayali,
Hedef tek, canı verip, yüceltmekti hilali.
Birkaç gazisi kalan, tek savaştır cihanda,
Kanatlanıp uçtular, cennete hep bir anda.
Toprak kan kustu o gün, denizler demir yuttu,
Şehitleri O Nebi, kucağında uyuttu.
Ne gerek mezar taşı, ne gerek ona mezar
Bugün tarih onları, altın harflerle yazar.
Namazsız ve Kur’an sız, düşse de bir yanına,
Kefensiz, kanlı yelek, şahittir imanına .
Bir damla şehit kanı, bütün dünyaya değer,
Bir toprak parçasıdır, vatan değilse eğer.
Kurtarıp boğazları, şehadete erdiler,
Dünyaya yiğitliğin, bir dersini verdiler.
Gafiller ucuz sandı,oysa paha biçilmez
Sonunda anladılar, Çanakkale geçilmez.
Vatana göz dikenler, azdırdıkça azdılar,
Aslanlar savunmanın, destanını yazdılar.
Okusun bütün dünya, oturup ezberlesin,
Artık ininden çıkıp,yurduma göz dikmesin
Bu vatanın evladı, kurbandır toprağına ,
Çakallar rüzgar olsa, değemez yaprağına.
Bir Hilal ki bağrında, yaşatır bu milleti,
Binlerce güneş feda, yaşasın Türk Devleti .
Kasım KAPLAN