Yine aşkla, tazelendim.
Ah, çiçeklerle bezendim.
Diyar diyar, hep gezendim.
Seni gördüm, yenilendim.
Buram buram, mis kokuyor.
Aşkın açan, gonca gülü.
Kilim gibi, aşk dokuyor.
Gönül bağımın sümbülü.
Tazelendim, tazelendim.
Yine yeni, yenilendim.
Seni gördüm, sevinçlendim.
Umutları hep yüklendim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bağ oldu, bostan oldu.
İhanetler dosttan oldu.
İnsanlık, burda öldü.
İyiler hep, destan oldu.
Can çıkar, huylar çıkmaz.
Sokaklar, burda çıkmaz.
Bu dertler, bizi yıkmaz.
İyiler hep, destan oldu.
Yalancıya güvenilmez.
Doğruluktan hiç saşılmaz.
Sınırların hiç aşılmaz.
İyiler hep destan oldu.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Öğretirim, yavaş yavaş.
Ancak ben, pek azimliyim.
Cahalete, açtım savaş.
Ben, kara tahta başında.
Henüz, yirmi beş yaşında.
Öğrencilerim, umutlu.
Renk renk, çiçekler karşımda.
Masmavi, önlükleriyle.
Beyaz, yakalıklarıyla
Parlayan, o gözleriyle.
Öğrenmeye açıktılar.
Yazdım tahtaya, bembeyaz.
Demedim, soğuk ve ayaz.
Sobayı yaktım, soğukta.
Öğrettim her, bahar ve yaz.
Öğrenciler fakir, yoksul.
Hepsi bir umut, gelecek.
Ders dinlendi, usul usul.
Hepsi, meslek edinecek.
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Ben aydınlığım, ışığım
Ülkenin, geleceğiyim.
Mesleğime hep aşığım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Her bir derde, deva sevmek...
Ruhun gıdası, ilacı...
Gözler ve sözler besler yüreği...
Aşk bir enerjidir, başka boyuttan gelen...
Ne güzel, o aydınlık günler.
Güneşli ve ferah...
İstanbul, ışıl ışıl parlıyor...
Deniz masmavi,
Yansımış, gözbebeklerine...
Yeniden yürüyecek sevgililer, el ele...
Yeniden yaşanacak, aşklar...
Bitecek bu pandemi...
Dinleniyor, aşkın demi...
Öyle olacak yine, dimi?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL