Daha dün, beni sevdiğini söylüyordun.
Şimdi söyle bana, neden ayrılıyorsun?
Ah!,Kalman için sana, bak yalvarıyorum.
Beni neden hiç, anlamak istemiyorsun?
Gözlerine bakınca, aşkımız büyüyor.
Oysa şimdi bu aşk, sebepsizce sönüyor.
Çünkü birbirimize, hoşçakal diyoruz.
Acıdan sarhoş oldum, of başım dönüyor.
Bizi üzme, gerçek sevgiyi, ezip geçme.
Çünkü, gerçekten bir aşkı bulmak, çok zordur.
Sevgilim, yaşayalım, bu aşktan vazgeçme.
Sönmüş bir aşkın ateşi, artık bir kordur.
Aşktan vazgeçme, yaşa bu aşkı.
Sonsuzluktan gelen, bu masumiyeti.
Aşktan vazgeçme, yaşa bu aşkı.
Acıyor bize, aşkın mahrumiyeti.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kalbinde dağıldı, aralandı, sisler.
Bak alçaldı, sana gelen, kaba sesler.
Dünyanın ışığa, kavuşması için.
Çağlamalı içinde, şiirsel hisler.
Edebiyattır, içinde, olan aşka.
Kara sevdayı, çekenlerde, bir başka.
Herkes şair olabilse, yazsa keşke.
Coşmalı kalbindeki, şiirsel hisler.
Bir ansiklopedi ve bir sözlük gibi.
Görmeyenin gözüne, gözlük gibi.
Yokuştan sonra gelen, bir düzlük gibi.
Taşmalı gönlündeki, şiirsel hisler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Adeta, sadakatin dibisin.
İnatta hiç, rakipsiz gibisin.
Sanat, edebiyat, hep sendedir.
On parmak, on marifet birisin.
Siyahı ve karayı seversin.
Yalanı, dolanı hiç sevmezsin.
İş kolik derler, genelde sana.
İşleri hiç, geri çevirmezsin.
Neden oğlak burcu tanımadın?
Aşkta sadakati yaşamadın?
Espri neşe, hep onda olur.
Karizma gelende onu bulur.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İndim dağdan, aşağı.
Su doldur, yar içeyim.
Yoktur benden, aşığı.
Yar kendimden, geçeyim.
Yar beli, olur ince.
Basma etek, giyince.
Bekliyorum, yar gece.
Aldı beni, düşünce.
Yarim öpme, söz olur.
Ah bize, kem göz olur.
Gizliden gel, sen canım.
Ateş gibi, her yanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL