İndim dağdan, aşağı.
Su doldur, yar içeyim.
Yoktur benden, aşığı.
Yar kendimden, geçeyim.
Yar beli, olur ince.
Basma etek, giyince.
Bekliyorum, yar gece.
Aldı beni, düşünce.
Yarim öpme, söz olur.
Ah bize, kem göz olur.
Gizliden gel, sen canım.
Ateş gibi, her yanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Adeta, sadakatin dibisin.
İnatta hiç, rakipsiz gibisin.
Sanat, edebiyat, hep sendedir.
On parmak, on marifet birisin.
Siyahı ve karayı seversin.
Yalanı, dolanı hiç sevmezsin.
İş kolik derler, genelde sana.
İşleri hiç, geri çevirmezsin.
Neden oğlak burcu tanımadın?
Aşkta sadakati yaşamadın?
Espri neşe, hep onda olur.
Karizma gelende onu bulur.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dertten ve kederden, bak düştüm harap.
Bir zaman, sandım ki, dostummuş şarap.
Günahlar işledim, dedim ki ya rab!
Günahsız bir kulun, değilim ki ben.
Hayata ve herkese, isyan ettim.
Bana yakın olanı, hep terk ettim.
Bu hayatı kendime, zindan ettim.
Hatasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im bu dertler, hep beni mi bulur?
Gülmez ki yüzüm, acep son mu olur?
Bu dertli kulun, ne zaman doğrulur?
Yarasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im, dert de sende, derman da sende.
Kalmadı ki takatim, bu yorgun bedende.
İstesem de, severim, istemesem de.
Vefasız bir kulun, değilim ki ben.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yılda iki kez, zam gelse de.
Eriyor kar gibi, asgarî ücret.
Bitsin bu dertler, bir celse de.
Zam geliyor, aynı, asgarî ücret.
Ne geçindirir, ne karın doyurur.
Bir pamuk şekeri, asgari ücret.
Çalış çalış, insan boşa yorulur.
Nedir ki ederi? yok, asgari ücret.
Bir sabır taşı, bir keder mi?
Bitmez çile mi? asgari ücret.
Ne bu, yazılmış kader mi?
Çoğalmayan, eriyen asgari ücret.
Yılda iki değil, dört kez artmalı.
Bu enflasyonda, asgari ücret.
İnsanlar, iyi düşünüp tartmalı.
Kader mi? Yazgı mı? asgari ücret.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL