Eğitim Sitesi

Aynadaki Derinlik Şiiri

Aynadaki Derinlik

Herkesin görülmez bir yüzü vardır

Gökyüzünde asılı aya benzer

Bir metreyi, yüz bir metre gösterir

Sahte derinlikler, aynaya benzer



Güçlü güç katıyor, mevcut gücüne

Mazlumunsa, hep gidiyor gücüne

Sanma değer ekler, sanal güç, üne

Sahte derinlikler, aynaya benzer



Ayak verdim, hayıra haseneta

Kelimeler, ders verir bu sanata

Süvari olmuşlar, devrilmiş ata

Sahte derinlikler, aynaya benzer



Lakırdı, gürültü, kaba ses ile

Mânasız, mesnetsiz, hebâ ses ile

Odunsuz yanar mı, soba ses ile ?

Sahte derinlikler, aynaya benzer



Kaymağın öz rengi, benzer sütüne

Bu ahenk mirastır, bugüne düne

isterse ulaşsın, gölgen dört yöne

Sahte derinlikler, aynaya benzer



Civcive varmayan, yumurta çürür

Hedefsiz akan su, toprak göçürür

Zirveleşir sanma, çukura yürür

Sahte derinlikler, aynaya benzer



Ali Rıza MALKOÇ Bursa 11/12/2010



Ayak vermek: Halk şiiri âşık atışmalarında, ilk kıta ile şiirin, ölçü, redif,uyak, duraklarını belirlemek

Hasenat : Yararlı, iyi, güzel işler.

Hebâ : Hiçbir işe yaramadan yok olma, boşa gitme.

Süvari : Atlı, ata yön veren

Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri:

Hüzünlü Bahçeye

Hüzün kokar, ağıt yakar türkümüz

Hep ileri, hep ileri çarkımız

Hissedene, budur işte farkımız



Ömür tükense de yaban ellerde

Yeşeren ümitler, beste dillerde



Kırık kırık ümitleri toplayıp

Gâh düz yolda, gâh hendekler atlayıp

Gam izharı, literatürde ayıp



Susuz gezsen bile garip çöllerde

Yeşeren ümitler, beste dillerde



Aşk, muhabbet gizli O'nun adında

Kelimeler, bir ziyafet tadında

Toprağın meyvesi, gizli odunda



Özlemin aşısı, esen yellerde

Yeşeren ümitler, beste dillerde



Tırmanma şeridi, bizim çilemiz

Umut armağanı dolu filemiz

Bu kervan içinde var silsilemiz



Yangının izini, ara küllerde

Yeşeren ümitler, beste dillerde



Ahiret azığı; dua, yalvarış

Yaşamak bir sanat, bitmeyen yarış

Yaşatma sevdası, ne güzel varış



Bir tebessüm, bir neşe var hallerde

Yeşeren ümitler, beste dillerde



Hüzünlü bahçeye, gönüllü girdik

Gönül iki büklüm, başımız dim dik

Fikir atlasını, meydana serdik



Kalmasın takılıp, kimse yollarda

Yeşeren ümitler, beste dillerde





Ali Rıza Malkoç Bursa 22/04/2010

Ali Rıza MALKOÇ

Bahar Çiçekleri

Söktüğü cihazdan vida artıran,

Çömez usta gibi şaşkınım dostlar

İnsanlık yaralı, yoğun bakımda

Duyulmaz sesimiz, küskünüm dostlar



Türkü dersen, türkü yaktık yöreden

Evren’e ışığız, mavi küreden

Ne hikmetse, hüzün çıktı kuradan

Kendi günahımla, düşkünüm dostlar



Öz hamurumuzda iyilik varken

Gündüzler bize dost, geceler yârken

Ha bugün, ha yarın, bu bahar derken

Kaç mevsim yaralı, suskunum dostlar



Hava, su bozuldu, toprak bozuldu

Geniyle oynandı, yaprak bozuldu

Lekelenince yol, sapak bozuldu

Heceler dururum, taşkınım dostlar



Bahar gelir elbet, bu böyle sürmez

Filizler, başaklar, kör olan görmez

Vefakâr bahçıvan, defteri dürmez

Kuruyan bir dalda, eşkinim dostlar



Ali Rıza Malkoç 31/03/2011 Bursa



Çömez:acemi, çırak, sakar

Eşkin: filiz, tomurcuk

Sapak: Bir ana yoldan ayrılan yolun başlangıç noktası.



Ali Rıza Malkoç




Ali Rıza MALKOÇ

Vasiyetname (3)

Ey oğul ! atandan, al öğütünü

Gördüğün dost bilme, dara düşmeden

Kimse kara bilmez, ayran –sütünü

Sırtım sağlam sanma, zora düşmeden



Virüs girmiş, muhabbettin bağına

Leke sürmüş, altın neslin çağına

Yorgun düştük, gönüller otağına

Her kayan yıldıza, fire düşmeden



Adamın da posası var hatırla

Anlatamam meramımı satırla

Variyeti ha kamyonla, ha tırla

Temkinli ol, özü nar’a düşmeden



Raf ömrü tükenmiş, kof kafalarla

Gübresi çok amma, bakımsız tarla

Günahını taşıyamaz katarla

Düzeltme hakkı ver, süre düşmeden



Masum masum gizli, akıyor seller

Yürek yaralıyor, bu necis haller

Tefekkürün önündeki engeller;

Kalkmalı, gönüller kor’a düşmeden



Kainat’ın aynası ve mayası

Gönlümüzün nuru, kalbin ziyası

İnsanlığın, ortaklaşa hülyası

Kabul görsün artık, yere düşmeden



Karlı dağlar, kar mı ağlar her zaman?

Güneş vurur, canlanır gök-yer-zaman

Tomurcuklar, yeşerirler bir zaman

Yeter ki sâfi kal, kire düşmeden

Ali Rıza MALKOÇ 20/11/2011 Samsun



Posa :Faydalı tarafı alınmış atık, tortu, çökelti

Meram: İstek, amaç, gaye, maksat

Variyet: Varlık, zenginlik.

Katar : Tren

Fire : eksik, noksan, Bir iş yapılırken çıkan artık parça

Necis : Pis, kirli, temiz olmayan

Hülya: tatlı düş, hayal

Ali Rıza MALKOÇ

Aynadaki Derinlik Şiiri