Inat etti her daim
Eyledi hüsran
Kırdı kalbimi
Yokmuş hiç vicdan
Eridi şu sinem
Kül oldu gitti
Dinlemez ki zalim
El oldu gitti
Kalmadı muradım
Kayboldu gitti
Bakmadı ardına
Yel oldu gitti
Der ki aşık Alim
Aldırma boşa
Hak nasib eylese
Gelirdi başa
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Öyle bir duruşun, Bakışın varki,
Gönlümü sevdaya saldın bir anda.
Gözlerin, sözlerin öyle başkaki
Aklımı başımdan aldın Bir Anda
Mutluluk vaad eden gülüşlerinle
Sev diye haykıran işvelerinle
Tarifi imkansız güzelliğinle
Kalbimin sahibi oldun Bir Anda
Ölsemde tövbemi bozmam diyordum
Yıllanmış tövbemi bozdum Bir Anda
Tek korkum yeniden aşık olmaktı
Korktuğum başıma geldi BİR ANDA
İsimsiz
Sazı sözle çal söyle
kalbi kalple harman eyle
malsız dolar mı hiç heybe
halin halimden nicedir dünya
dökmüş ağacım hep gazeli
gülmez yüzüm solgun ezeli
dost kapısın açmış mabedi
halin halimden nicedir dünya
Aşık oldum söyler gezerim
gezerim amma durak mı bilirim
yele kapıldım savrulup giderim
halin halimden nicedir dünya
Bir gün olur göçüp giderim
canı toprağa teslim ederim
dosta selamı içten eylerim
geride kalana selam olsun dünya
Derdim anlatın beni sorana
Şiirler yazmış geride kalana
Oğuz derlerdi garip adina
bende göçtüm senden dünya
İsimsiz
Ufacıkken anasının döşüne!
Yaslanan yüzleri okşar öğretmen
Daha ilk günlerde düşer peşine
Islanan yüzleri okşar öğretmen
Emanet edince ana babası
Yarına taşımak bütün çabası
Manevi gayretler bunun cabası
Puslanan yüzleri okşar öğretmen
İlim irfan ile rota çizerek
Aydınlığın mecrasında gezerek
Ata’mızın ışığını sezerek
Beslenen yüzleri okşar öğretmen
Hele gelince bir ortaçağlara!
Sığmaz olur yürek koca dağlara
Su serptikçe bir de kuru bağlara
Uslanan yüzleri okşar öğretmen
Uzun yolun sonu bir akademi
Eğitim deryadır onlar da gemi
Sen yazdığınla kal dur be Hürdemi!
Hislenen yüzleri okşar öğretmen
İsimsiz