Sen hastanedeyken,
Sanki birşeyin yoktu.
Günlerce iyileşemezken,
İçimi sardı bir korku.
Bize gerçek bir baba oldun.
Hep üstümüzdeydi gözün.
Kolunu kanadını gerdin.
Altın değerinde her sözün.
İnsan gibi insandın sen,
Küçüktüm, seni gördüm ben.
Sen örnek oldun hep bana.
Kurban olam seni yaradana.
Babam, babam canım benim.
Neredesin? hep seni özlerim.
Pencerde, yollarını gözlerim.
Nerede? O nasihat eden sözlerin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Güzellik ve gençlik, pek iyidir elbet.
Mütevazilik kalır, bak ilelebet.
İnsan insanı, nedense seçicidir.
Gençlik ve güzellik, kalmaz, geçicidir.
Geçen yıllar, seni insan yapmıyorsa.
Bak, sağlam bir karakter, hiç sapmıyorsa.
Ah, Kendini göremez ki, bazen insan.
Kibirden aynalara, hiç bakmıyorsa.
Yakışıklılık, güzellik uçar gider.
Kimseyi beğenmeyen, naçar gider.
Etrafına bak ve sor, neden yalnızım?
Böylesi yanından, insan kaçar gider.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yarime bir türkü yaktım.
Geliyor mu camdan baktım.
Saçına al güller taktım.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Yarim bahçede çalışır.
İpleri dolu çamaşır.
Yar sevdiğine alışır.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Yarim giymiş ipek gömlek.
Ocakta pişer al çömlek.
Yüzüme güldü tam felek.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir yar isterim, sözüne hâkim.
Bir aşk isterim ki; sessiz, sakin.
Dertliyim, devamı arıyorum.
Sen ol, yaralı kalbime, hekim.
Bir yar isterim, hep güzel bakan.
Bir can isterim, gönlümü yakan.
Arar dururum, seni yıllardır.
Özlemdir bu, gözümden akan.
Sen neredesin, sevgili meçhul?
Çıkmadın karşıma, aşk hep meşgul.
Binde bir ihtimal, aşık olmak.
Bu yüreğin bak, faili meçhul.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL